Κυριακή 24 Απριλίου 2011

Εκτός από τα αβγά και η κρίση χτύπησε κόκκινο στις γιορτές!!!!

      Καταρχήν Χριστός Ανέστη!Εύχομαι το άγιο φως να ζεστάνει τις καρδιές μας και η Ανάσταση του Κυρίου να μας κάνει καλύτερους ανθρώπους,που θα αγαπάμε και θα δίνουμε χωρίς να ζητάμε ανταλλάγματα....
      Τώρα,θα πάω σε αυτά που μου έκαναν εντύπωση αυτές τις ημέρες.Ας ξεκινήσουμε με τον παπά της ενορίας μας,ο οποίος είναι 27χρονών,ήρθε τώρα στο χωριό μας-έχει δεν έχει 2μήνες-και φαινόταν η απειρία του και νομίζω πως κανείς από τους αρμόδιους δεν τον ενημέρωσε για το πως γίνεται η λειτουργία και τα συναφή...δεν υπήρχε καλή συννενόηση με τους ψάλτες,έκαναν παύσεις και γενικά επικρατούσε μπάχαλο.
      Το βράδυ της Μ.Πέμπτης εμείς στολίζουμε τον επιτάφιο,η εκκλησία μας όλα τα χρόνια είναι γεμάτη.Καθόμαστε μέχρι το πρωί σχεδόν και στολίζουμε.Φέτος η εκκλησία ήταν σχεδόν άδεια.Δεν υπήρχαν ούτε οι γυναίκες που ψάλλουν,ούτε κοριτσάκια που περνούν σε κλωστές τους λεμονοανθούς,τίποτα....μια νέκρα....μια ησυχία...μια ακεφιά....
       Πάμε στην Μ.Παρασκευή,περιφορά του επιταφίου.Υπάρχουν όλα τα χρόνια μεγάφωνα για να ακούμε όλοι τον παπά,φέτος δεν υπήρχαν.Φτάνουμε σε ένα συγκεκριμένο σημείο,που παλιά γινόταν χαμός από τα βαρελότα....φέτος δεν ακούστηκε κιχ.
       Φτάνουμε στο Μ.Σάββατο...να μιλήσω για τα καλάθια των σούπερ μάρκετ που αντικατέστησαν τα περσινά καρότσια;ας το αφήσω,στην εκκλησία το βράδυ δεν υπήρχαν μεγάφωνα και ούτε βαρελότα και βεγγαλικά.Εμείς που καθόμασταν στο προαύλιο της εκκλησίας δεν πήραμε χαμπάρι πότε ειπώθηκε το Χριστός Ανέστη,ο δήμαρχος παλιά έδινε 1500ευρώ για πυροτεχνήματα,φέτος τίποτα....έτσι αθόρυβα πήγαμε για το σπίτι.
        Δεν υπήρχε κέφι από τον κόσμο για να συμπάσχει με τα πάθη του Χριστού.Ο καθένας κοιτάει τα δικά του πάθη και προβλήματα.Αν με ρωτήσετε πως νιώθω....θα σας πω μουδιασμένη!δεν με άγγιξε τίποτα,δεν αιστάνθηκα το ρίγος και την συγκίνηση όπως κάθε χρόνο...γιατί ρε γαμώτο να γίνουν έτσι τα πράγματα;γιατί η οικονομική κρίση να μη μας δέσει περισσότερο;γιατί να σκέφτομαι το κάθε πέρσι και καλύτερα;;;;
         Σας αφήνω με ένα κενό στην καρδιά και θέλω να ελπίζω πως αύριο θα τα δω τα πράγματα πιο θετικά,εξάλλου το μότο μου είναι πάντα:αύριο είναι μια άλλη μέρα....σας φιλώ γλυκά!!!!

14 σχόλια:

  1. σε μας πάλι που έγινε ο χαμός δεν μπορώ να πω ότι πέταξα απτη χαρά μου
    πάντως μου αρέσει αυτή η όμορφη αισιοδοξία σου για να βλέπεις τα πράγματα
    χρόνια πολλά και σε σένα και ό,τι ποθείς

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Από πότε ακριβώς θεωρείται αρνητικό το ότι "κόπηκαν" τα βαρελότα...? Αν και σε μας πάλι χαμός έγινε, πολύ θα το χαιρόμουν να μην έπεφτε ούτε ένα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καλημέρα. ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ
    Σε ποια περιοχή είναι το χωριό που λες?
    Υπάρχει τεράστια διαφορά με μας.
    Τα καρότσια στην θέση τους, ο χαμός στην παραλία, όλα στην θέση τους..Πάντως τα βαρελότα είναι κάτι που πρέπει να σταματήσει. Όχι τα φεγγαλικά, τα βαρελότα.Λες και έχουμε πόλεμο..Εγώ φοβάμαι και δεν βγαίνω έξω.
    Τώρα για τους επιταφείους, κάτι άλλο θα είναι. Αποκλέιεται να φταίει η κρίση. Μήπως υπάρχει κάποια κόντρα εσωεκκλησιαστική?
    Καλή βδομάδα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Χρόνια Πολλά, Χριστός Ανέστη!!
    Φέτος έκανα Πάσχα σε κάποιους φίλους μας, στην Καρδίτσα.
    Μου ένανε κι εμένα εντύπωση ότι τα βαρελότα ήταν λιγότερα από κάθε άλλη χρονιά, αλλά υπέθεσα ότι απλά θα έτυχε στην συγκεκριμμένη εκκλήσία.
    Η κρίση έχει χτυπήσει παντού, αλλά μάλλον τυχαίο θα ήταν αυτό με τα βαρελότα πιστεύω!
    Φιλιά, καλή βδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Καλά,μωρέ,τίποτα δεν πηγε καλά αυτη την Πασχαλιά;:)
    Χριστός Ανέστη,Χρόνια Πολλά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ίσως παρεξηγήθηκα.Δεν είπα να πέσουν βαρελότα και να γίνει χαμός!!!!εξάλλου προτιμώ τα πυροτεχνήματα....αλλά η γενική εικόνα ήταν απελπιστική και από τους ντόπιους και από αυτούς που ήταν περαστικοί.Υπήρχε μια γενική μουγκαμάρα,ένα μούδιασμα και δεν είναι πως ήταν η ιδέα μου,το συζήτησα και με άλλους και είχαν την ίδια άποψη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Xριστός Ανέστη κι απο μένα! Εγώ πάλι έκανα Ανάσταση στο Β' Σώμα Στρατού που είναι ψάλτης ο φαντάρος αδελφός μου... Τα δικά μας Χριστός Ανέστη δεν ακούστηκαν απο τα μικρόφωνα παρά τις επιτυχημένες δοκιμές πριν την εκκλησία.. Κανείς δεν έδινε σημασία, όλοι έφυγαν όταν μπήκαμε μέσα και μείναμε 30 άτομα με το ζόρι. Πρώτη φορά όμως ένιωσα τέτοια γλυκύτητα σε Ανάσταση. Κάτι ο ταπεινός ιερέας, κάτι τα τροπάρια, κόσμος απλός και συμαζεμένος χωρίς τουαλέτες, χτενίσματα, δίπατες γόβες, κουτσομπολιά και χαιρεκακίες. Αληθινή Ανάσταση!! Χριστός Ανέστη..!! Αληθώς Ανέστη!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Νάντιά μου, θα γυρίσει και πάλι ο τροχός. Το πιστεύω. Κι ίσως βγούμε πιο δυνατοί από την περιπέτεια αυτή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. χρονια πολλα! Αληθως Ανεστη! οντως υπηρχε αυτο το κλιμα σε πολλες περιοχες πιστευω,σε πολλους ανθρωπους και σε πολλα σπιτια,λιγοτερα πραγματα γενικα και παντου.και καταλαβενω πως ενιωσες.Ευχομαι μετα απο καιρο να το συνιθισουμε ολο αυτο το κλιμα.Ευχομαι να μην μας ενοχλει. :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Κρίμα.. Καταλαβαίνω πως θα αισθάνθηκες..

    Αφήνω τις καλύτερες ευχές μου.. χρόνια πολλά! Υγεία και αγάπη να έχεις εσύ και οι αγαπημένοι σου :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Χριστός Ανέστη...Φίλη δεν περνάμε και την καλύτερη φάση...Κι επειδή άγνωστο το πόσο θα κρατήσει όλο αυτό τουλάχιστον βρες την αισιοδοξία σου.Όλοι μας δηλαδή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Χρόνια Πολλά Χριστός Ανέστη με υγεία και αγάπη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Nandia καλησπέρα! Μπήκα στο blog σου τυχαία και μου άρεσε πολύ!
    Σου ευχομαι χρόνια πολλά και καλά απ' τα μακρινά Γρεβενά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή