Κυριακή 4 Ιανουαρίου 2015

Μην ξεχνάς....να χαμογελάς....

....ξυπνάω μεσημέρι και αφού πλένω μουτράκια και βουρτσίζω δόντια ανεβαίνω στη ζυγαριά...<<.ώπα φίλη μου ηρέμησε >>λέω και κοιτάζω την αντανάκλασή μου στον καθρέφτη...<<το 70%πάνω σου αποτελείται από νερό,μην το ξεχνάς,κούλαρε>>....
Κατεβαίνω στο γκαράζ και βλέπω το αγαπημένο μου smartaki με σκασμένο λάστιχο....μα πως ρε γαμώτο;πως το έπαθε;λες να το τσίμπησε κανά κουνούπι;λέω και ξεφυσάω βγαίνοντας απ το γκαράζ.
Για καλή μου τύχη βλέπω ένα ταξί,το σταματάω,δίνω διεύθυνση και ξεκινάμε....κοψοχολιάζομαι για λίγο...το μπροστινό αυτοκίνητο πηγαίνει μόνο του,α!όχι τελικά,είναι μια πολύ κοντή τύπισσα μέσα...έλεος,βγάλτε πινακιδούλα με κ....κοντός...προειδοποιήστε τους πολίτες που βλέπουν πολλά θρίλερ και φοβούνται με κάτι τέτοια...
Ακούω κορνάρισμα,σκέφτομαι<<ποιος μαλάκας;>>κορνάρουν πιο πολλοί,καταλαβαίνω ότι πρόκειται για γάμο<<ποιος μαλάκας;>>συνεχίζω τη σκέψη μου...
Ο ταξιτζής μου πιάνει την κουβέντα,για το πόσο πορωμένοι ήμαστε με το internet...εμένα μου το έκοψαν μου λέει μια μέρα και τρελάθηκα...εσύ;<<εγώ κάθησα λίγο με την οικογένειά μου>> <<και;>>ξαναρωτάει ο ταξιτζής...<<ε,εντάξει,καλά άτομα μου φάνηκαν>>του απαντώ...
Ακούγεται ανεκδοτάκι από το ραδιόφωνο...τι τηλεόραση έχει ο Πανταζής;;;;την ωραιότερη πλάσμα του κόσμου,γελάμε με τον ταξιτζή και μου λέει με αφορμή αυτό πόσο ανώριμο τον θεωρούν οι γυναίκες.<<μα γιατί;>>τον ρωτάω;<<μία που με έλεγε έτσι και με νευρίασε την κανόνισα καλά>>.<<τι της έκανες>>επιμένω...<<έκανε μπάνιο και ανοιγόκλεινα τη βρύση της κουζίνας για να καίγεται>>,νταξ το άτομο δεν υπάρχει,παρεξηγημένος είναι,ανώριμος με τίποτα....πληρώνω και κατεβαίνω από το ταξί....
Βλέπω ένα παιδάκι που περπατάει και κρατάει στο χέρι του ένα σάντουιτς τυλιγμένο με αλουμινόχαρτο,σίγουρα μια Ελληνίδα μάνα το χει τυλίξει...που το κατάλαβα;μα με το περίσσευμα μπορείς να φτιάξεις μια στολή αστροναύτη,ένα δορυφορικό πιάτο και φτιάχνεις και ανταύγειες...
Αρχίζω να πεινάω και γω...καλά που δεν κυνηγάμε την τροφή μας όπως οι πρόγονοί μας...ούτε ξέρω που ζουν τα πιτόγυρα....να σου ο σουβλατζής της γειτονιάς,<<τι κάνεις κορίτσι μου>>λέει,<<καλά απαντώ>>θα του κάνω αναπάντητη το βράδυ για να παραγγείλω...ας βγει αυτός να κυνηγήσει...

μην σας κάνει εντύπωση το παραπάνω κείμενο....είπα απλά με το νέο έτος να βγάλω το χιούμορ μου προς τα έξω...γιατί μια μέρα χωρίς χαμόγελο....είναι μια χαμένη μέρα   :-)



1 σχόλιο: