Το να γραφω σε μπλογκ ειναι οτι καλυτερο για μενα...βασικα το να γραφω πανω σε μια χαρτοπετσετα μεχρι σ εναν υπολογιστη...η γραφη ειναι ενας τροπος εκφρασης...και νομιζω οτι τα καταφερνω καλυτερα στο να γραφω απο το να μιλαω.Ηρθε ομως το πληρωμα του χρονου για να δοκιμασω τον εαυτο μου και σε κατι διαφορετικο....κι αυτο ειναι το vlog...δηλαδη μπλογκ σε βιντεακια...αντι να γραφω θα σας μιλαω....τροπος εκφρασης ειναι κι αυτος....τα θεματα θα ειναι διαφορετικα καθε φορα...οτι με αγγιζει,με επηρεαζει,με λυπει θα σας το αναφερω...ελπιζω να σας αρεσει το νεο μου επιχειρημα....φιλια σε ολους!!!!

ΚουτσοΦλέβαρος....

Αυτός ο μήνας από μικρή που ήμουν ήταν ο αγαπημένος μου...
στην αρχή τον υποστήριζα γιατί όλοι τον φώναζαν κουτσό...δεν μου άρεσε...το έβλεπα αδικία...οι άλλοι μήνες 30 και 31 μέρες κι αυτός μόνο 28;
γι αυτό αγάπησα αυτό το μήνα...από την διαφορετικότητά του...αυτό το μήνα γεννήθηκα...ακόμη ένας λόγος...αυτός ο μήνας είναι ο μήνας του έρωτα...των ερωτευμένων...κι αν ακούγεται τετριμμένο και παιδικό,εμένα μου αρέσει...ναι μεν είναι ωραίο να είσαι κάθε μήνα και εποχή ερωτευμένος...όμως πάντα χρειάζεται μια μέρα να γιορτάζεις γι αυτό...μια μέρα με μπαλόνια και καρδιές και αρκουδάκια και σοκολάτες...γιατί ο έρωτας είναι γλύκα...μια γλύκα που σε κρατάει δυνατό στα δύσκολα...
Φλεβάρης...εκεί που μου τα χάλαγε ήταν οι απόκριες..δεν μου άρεσε το μασκάρεμα...ίσως γιατί από μικρή είχα καταλάβει ότι απόκριες έχουμε καθημερινά....μάσκες παντού...γιατί να το γιορτάζουμε κιόλας;


Φλεβάρης ο τελευταίος μήνας του χειμώνα...αυτό μάλιστα...έχει κλέψει δυο μέρες ο μπαγαπόντης για να έρθουμε μια ώρα αρχύτερα στην Άνοιξη...ήξερε αυτός...είναι έξυπνος μήνας...ο δικός μου μήνας...
και φέτος θα μου φέρει αλλαγές...Φλεβάρη μου μ αρέσεις πολύ!!!!αυτό το δηλώνω...κι αν κάποιοι συνεχίζουν να σε λένε κουτσό...σκέψου πως η διαφορά έχει τίμημα....Καλό Μήνα...

νεραιδοσυνέντευξη.....

-τι υπάρχει στο χάρτη σου;με ρώτησε η νεράιδα δημοσιογράφος...
-ανατολικά είναι τα νησιά της μοναξιάς...
-και δυτικά;με κοίταξε έκπληκτη με τη μπατονέτα που είχε για μικρόφωνο...
-δυτικά είναι η πολιτεία της αγάπης,της είπα.
-και βόρεια;
-η χώρα της φιλίας...
-και νότια;
-τα βουνά της θύμησης...
-που προτιμάς να ταξιδεύεις;με ρώτησε κουνώντας τα ανυπόμονα
φτερά της....
-εξαρτάται τι διάθεση έχω όταν ξυπνάω και τι διάθεση έχω όταν είναι να κοιμηθώ...
-δηλαδή;είπε και πρασίνισε το όμορφο μουτράκι της...
-δηλαδή αν ξυπνάω με κακή διάθεση,τότε πηγαίνω βόρεια,στη χώρα της φιλίας...
-γιατί αυτό;
-γιατί οι φίλοι είναι εκεί για τα εύκολα και τα δύσκολα...
-και τα υπόλοιπα μέρη;
-αν είμαι χαρούμενη προτιμώ την πολιτεία της αγάπης...ροζ σύννεφα απλώνονται παντού και χαμόγελα κατρακυλούν απ τις κοιλάδες...
-μετά,μετά;ρωτούσε η πρασινομουρίτσα νεράιδα κρατώντας σημειώσεις...
-αν μου λείπουν αγαπημένα πρόσωπα και καταστάσεις,πηγαίνω στα βουνά της θύμησης...εκεί πότε μελαγχολώ και πότε συγκινούμαι...αυτά....
-ει,ξέχασες τα νησιά της μοναξιάς...είπε η επίμονη δημοσιογράφος μετρώντας αδέξια το χάρτη μου με τις κρυψώνες του...
-στα νησιά της μοναξιάς πηγαίνω συνέχεια...εκεί επιστρέφω μετά την αγάπη,τη φιλία,τη θύμηση..γιατί κυρίως όλοι μόνοι ήμαστε,της είπα και η συνέντευξη έφτασε στο τέλος της...

Στοχασμοί και αστειάκια....

1.Οι σχέσεις είναι σαν τα σταυρόλεξα...οι λύσεις και τα λάθη βρίσκονται στο επόμενο τεύχος...

2.Ρε συ,τελικά είσαι και πολύ V.I.P(Very Important Paparas)

3.Καλή Τσιχλοπέμπτη να έχουμε....όχι όχι δεν έκανα λάθος απλά τα λεφτά που έχουμε φτάνουν μόνο για τσίχλες....

4.Κάποιοι έχουν γίνει φαινόμενα....μα όπως όλοι ξέρουμε.....τα φαινόμενα απατούν.

5.Σου έχει τύχει να μιλάς με κάποιον και να λέει ασυναρτησίες;ε,απλά σήκω και φύγε αν ξανασυμβεί.Μη φοβάσαι πως θα πληγωθεί...ο άλλος του εαυτός θα κάτσει να τον ακούσει.

6.Μήπως πρέπει να σταματήσουμε και λίγο να ασχολούμαστε με τους anonymous και να ασχοληθούμε με τους anwmalous αυτού του πλανήτη;

7.Κοπελιάααα....έχεις λίγο πρόσωπο στο μακιγιάζ σου,να ξέρεις....

8.Είδα το γείτονα με κοντομάνικο και απόρησα....μετά σκέφτηκα πως οι μαλάκες είναι παντός καιρού...

9.Ο συνδρομητής που καλέσατε....έχει το τηλέφωνο ανοιχτό....σας ακούει κιόλας....απλά σας έχει γραμμένο...μην τον ξαναπάρετε...

10.Ανέκαθεν σε ενοχλούσε το παρελθόν μου....τώρα που έγινες μέρος του,προσαρμόστηκες;;;


Καλό Σαββατοκύριακο σε όλους   <3

Μην ξεχνάς....να χαμογελάς....

....ξυπνάω μεσημέρι και αφού πλένω μουτράκια και βουρτσίζω δόντια ανεβαίνω στη ζυγαριά...<<.ώπα φίλη μου ηρέμησε >>λέω και κοιτάζω την αντανάκλασή μου στον καθρέφτη...<<το 70%πάνω σου αποτελείται από νερό,μην το ξεχνάς,κούλαρε>>....
Κατεβαίνω στο γκαράζ και βλέπω το αγαπημένο μου smartaki με σκασμένο λάστιχο....μα πως ρε γαμώτο;πως το έπαθε;λες να το τσίμπησε κανά κουνούπι;λέω και ξεφυσάω βγαίνοντας απ το γκαράζ.
Για καλή μου τύχη βλέπω ένα ταξί,το σταματάω,δίνω διεύθυνση και ξεκινάμε....κοψοχολιάζομαι για λίγο...το μπροστινό αυτοκίνητο πηγαίνει μόνο του,α!όχι τελικά,είναι μια πολύ κοντή τύπισσα μέσα...έλεος,βγάλτε πινακιδούλα με κ....κοντός...προειδοποιήστε τους πολίτες που βλέπουν πολλά θρίλερ και φοβούνται με κάτι τέτοια...
Ακούω κορνάρισμα,σκέφτομαι<<ποιος μαλάκας;>>κορνάρουν πιο πολλοί,καταλαβαίνω ότι πρόκειται για γάμο<<ποιος μαλάκας;>>συνεχίζω τη σκέψη μου...
Ο ταξιτζής μου πιάνει την κουβέντα,για το πόσο πορωμένοι ήμαστε με το internet...εμένα μου το έκοψαν μου λέει μια μέρα και τρελάθηκα...εσύ;<<εγώ κάθησα λίγο με την οικογένειά μου>> <<και;>>ξαναρωτάει ο ταξιτζής...<<ε,εντάξει,καλά άτομα μου φάνηκαν>>του απαντώ...
Ακούγεται ανεκδοτάκι από το ραδιόφωνο...τι τηλεόραση έχει ο Πανταζής;;;;την ωραιότερη πλάσμα του κόσμου,γελάμε με τον ταξιτζή και μου λέει με αφορμή αυτό πόσο ανώριμο τον θεωρούν οι γυναίκες.<<μα γιατί;>>τον ρωτάω;<<μία που με έλεγε έτσι και με νευρίασε την κανόνισα καλά>>.<<τι της έκανες>>επιμένω...<<έκανε μπάνιο και ανοιγόκλεινα τη βρύση της κουζίνας για να καίγεται>>,νταξ το άτομο δεν υπάρχει,παρεξηγημένος είναι,ανώριμος με τίποτα....πληρώνω και κατεβαίνω από το ταξί....
Βλέπω ένα παιδάκι που περπατάει και κρατάει στο χέρι του ένα σάντουιτς τυλιγμένο με αλουμινόχαρτο,σίγουρα μια Ελληνίδα μάνα το χει τυλίξει...που το κατάλαβα;μα με το περίσσευμα μπορείς να φτιάξεις μια στολή αστροναύτη,ένα δορυφορικό πιάτο και φτιάχνεις και ανταύγειες...
Αρχίζω να πεινάω και γω...καλά που δεν κυνηγάμε την τροφή μας όπως οι πρόγονοί μας...ούτε ξέρω που ζουν τα πιτόγυρα....να σου ο σουβλατζής της γειτονιάς,<<τι κάνεις κορίτσι μου>>λέει,<<καλά απαντώ>>θα του κάνω αναπάντητη το βράδυ για να παραγγείλω...ας βγει αυτός να κυνηγήσει...

μην σας κάνει εντύπωση το παραπάνω κείμενο....είπα απλά με το νέο έτος να βγάλω το χιούμορ μου προς τα έξω...γιατί μια μέρα χωρίς χαμόγελο....είναι μια χαμένη μέρα   :-)