tag:blogger.com,1999:blog-766451592654768152024-02-21T10:18:58.009-08:00moments collectormoments collectorhttp://www.blogger.com/profile/18137998380519668139noreply@blogger.comBlogger91125tag:blogger.com,1999:blog-76645159265476815.post-74037322332299728252018-10-06T23:46:00.001-07:002018-10-06T23:46:20.104-07:00<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br /></div>
moments collectorhttp://www.blogger.com/profile/18137998380519668139noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-76645159265476815.post-54118323151938799192018-03-18T02:43:00.001-07:002018-03-18T02:43:38.995-07:00Επειγόντως τη μαμμή<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Επειδή αυτός ο κόσμος δεν έχει μόνο βιβλία θα ήθελα να σας μιλήσω και για κάτι άλλο που έχω αγαπήσει τα τελευταία δύο χρόνια.<br />
Αυτό το κάτι δεν είναι τίποτα άλλο από τις ξένες σειρές.Μία αγαπημένη μου είναι και : επειγόντως τη μαμμή.<br />
Μιλάμε για το 1950 στο φτωχικό Πόπλαρ του Λονδίνου.-Αν σου αρέσει η συγκεκριμένη εποχή είμαι σίγουρη πως θα τη λατρέψεις αυτή τη σειρά-.<br />
Πρόκειται για τον Οίκο Ντονάτους που σ αυτό ζουν καλόγριες-μαίες και απλές νοσοκόμες-μαίες.Αυτές οι γυναίκες λοιπόν,είναι μια ενωμένη ομάδα η οποία βοηθάει τις εγκυμονούσες όχι μόνο με την φροντίδα τους κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης,αλλά και στον τοκετό και μετά στην λοχεία.<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhPCgBVTMKADVhxarbY_b1kRplYI-XlpygrzF_0dl7CYNgYY7Du37iUNtaX8FXjLjhFLlpbDJN_7ZtfN8ODcto0RqYoPn09uAlZpWE2U8arKB4A6XET0Ws09ddITfeplxda9H1qr9TTEVQ/h120/call+the+midwife.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhPCgBVTMKADVhxarbY_b1kRplYI-XlpygrzF_0dl7CYNgYY7Du37iUNtaX8FXjLjhFLlpbDJN_7ZtfN8ODcto0RqYoPn09uAlZpWE2U8arKB4A6XET0Ws09ddITfeplxda9H1qr9TTEVQ/h120/call+the+midwife.jpg" /></a>Θα μου πεις,τι ενδιαφέρον έχει όλο αυτό.Κάθε επεισόδιο μας δείχνει μια καινούργια έγκυο γυναίκα που προσπαθεί να αντεπεξέλθει όσο καλύτερα μπορεί.Δεν τα καταφέρνει όμως πάντα.Εκεί συνήθως οι μαίες βοηθούν σε κάθε περίπτωση.<br />
Υπάρχουν γυναίκες που δυσκολεύονται να γεννήσουν, υπάρχουν ζευγάρια που περνούν κρίση κατά τη διάρκεια του γάμου τους,γυναίκες που γεννούν άρρωστα παιδιά,γυναίκες ανύπαντρες που προτίμησαν να κρατήσουν τα παιδιά τους μόνες,γυναίκες που δεν ήταν τόσο δυνατές και έδωσαν τα δικά τους μωρά.<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh_w38dJGayweviRlIm54S42BT8N5CZmnvcmKSxhvxBm-VV_lppMql-nfQzqBYfxyinBJDHvXAweffgqXgVNHnITMYWX8bbCD-fA1vNkp3DPJx-2JIA8gmdA7VeyyIyb0d8WrFFyNnJ61w/h120/%25CE%25B5%25CF%2580%25CE%25B5%25CE%25B9%25CE%25B3%25CE%25BF%25CE%25BD%25CF%2584%25CF%2589%25CF%2582.jpe" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh_w38dJGayweviRlIm54S42BT8N5CZmnvcmKSxhvxBm-VV_lppMql-nfQzqBYfxyinBJDHvXAweffgqXgVNHnITMYWX8bbCD-fA1vNkp3DPJx-2JIA8gmdA7VeyyIyb0d8WrFFyNnJ61w/h120/%25CE%25B5%25CF%2580%25CE%25B5%25CE%25B9%25CE%25B3%25CE%25BF%25CE%25BD%25CF%2584%25CF%2589%25CF%2582.jpe" /></a>Κι εκεί μέσα σε όλα αυτά τα ανθρώπινα πάθη,τις ανθρώπινες δυστυχίες υπάρχουν οι καλόγριες και οι μαίες που αν καιγεννημένες τόσα χρόνια πριν,άνετα θα τις ήθελες για φίλες σου σήμερα εν έτη 2018 γιατί δεν είναι εκεί για να κρίνουν δεν κουτσομπολεύουν,το μόνο που θέλουν είναι να φανούν χρήσιμες ως γυναίκες προς γυναίκες κι αυτό από μόνο του είναι ευλογία.<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiO1GC_zSJnOIu1NCR4KfuhCXSLq1wJmAQHxg7Ew7nFF_-q2zRqAxMgqHW4GNLS7xED6nvq4QkKmQrdPZH9q9EOnzXRuEPsCzTWOkLkiXXg0MM1ys4aN-1_d-oa7wmoGycDufhyk5MXP5I/h120/%25CE%25B5%25CF%2580%25CE%25B5%25CE%25B9.jpe" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiO1GC_zSJnOIu1NCR4KfuhCXSLq1wJmAQHxg7Ew7nFF_-q2zRqAxMgqHW4GNLS7xED6nvq4QkKmQrdPZH9q9EOnzXRuEPsCzTWOkLkiXXg0MM1ys4aN-1_d-oa7wmoGycDufhyk5MXP5I/h120/%25CE%25B5%25CF%2580%25CE%25B5%25CE%25B9.jpe" /></a>Θα σας συμβούλευα να το δείτε,κάθε επεισόδιο σε βάζει σε σκέψη,σε στενοχωρεί ίσως,αλλά το σίγουρο είναι ότι σε κάνει καλύτερο άνθρωπο.<br />
<br /></div>
moments collectorhttp://www.blogger.com/profile/18137998380519668139noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-76645159265476815.post-4660679049912352782017-08-14T01:49:00.001-07:002017-08-14T01:49:16.412-07:00<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div>
<<ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ>><br />
<br />
<div style="text-align: left;">
Από το καλοκαίρι της τρίτης δημοτικού θυμάμαι τον εαυτό μου να διαβάζω βιβλία...Όλα μου τα καλοκαίρια είχαν τη μυρωδιά της Άλκης Ζέη,της Ζωρζ Σαρή,της Γαλάτειας Γρηγοριάδου Σουρέλη...Διάβαζα τα μεσημεριάτικα καλοκαίρια τρώγοντας καρπούζι και πίνοντας σπιτική λεμονάδα.</div>
Όσο κι αν έπαιζα,όσο κι αν έκανα μπάνια στη θάλασσα,η αγαπημένη μου ώρα της ημέρας ήταν αυτά τα μεσημεριάτικα καλοκαίρια παρέα με τα βιβλία μου.Είχα καταλάβει από μικρή ότι το να διαβάζεις μπορούσε να σε ταξιδέψει σε άλλες εποχές,σε άλλους κόσμους,σε άλλα μέρη,γνωρίζοντας πολλά και ενδιαφέροντα πρόσωπα.</div>
<div>
Το επόμενο καλοκαίρι μου χάρισαν μία γραφομηχανή και τότε διστακτικά πατούσα ένα ένα γράμμα με τον μικρό μου δείκτη γιατί δεν ήξερα καθόλου από το μαραφέτι <br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgdAt_ZwFtbYdt9SrQeo6BEoHwfKclIc5_Mb_ecJxZh6utx8jb3hlr6TE6p_3oQ3LjWtuTEO0gItMFnlo3O7zk1fcnW4gYzC3zrxYd7h9r3FIJepzlgixQymgMemTL3F4ZG7aUYxzLwWeg/s1600/20815048_10212080000347484_31692942_n.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="960" data-original-width="572" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgdAt_ZwFtbYdt9SrQeo6BEoHwfKclIc5_Mb_ecJxZh6utx8jb3hlr6TE6p_3oQ3LjWtuTEO0gItMFnlo3O7zk1fcnW4gYzC3zrxYd7h9r3FIJepzlgixQymgMemTL3F4ZG7aUYxzLwWeg/s320/20815048_10212080000347484_31692942_n.jpg" width="190" /></a></div>
και έβαζα όποιον έβρισκα να μου υπαγορεύει κάτι και γω να το γράφω.Έκανα πάρα πολύ ώρα και κανείς δεν είχε τόση υπομονή να κάθεται να μου υπαγορεύει.'Ετσι έβαζα στην άκρη ένα βιβλίο,το στήριζα κάπου και αντέγραφα τις αγαπημένες υπογραμμισμένες μου παραγράφους από κάποιο βιβλίο.Μου άρεσε πολύ να το παίζω γραμματέας...</div>
<div>
Την επόμενη χρονιά,μετά από πολλή εξάσκηση, έγραφα πάρα πολύ γρήγορα κι έτσι,ήθελα να πάρω προαγωγή και να γίνω συγγραφέας από γραμματέας...</div>
<div>
Μεγαλώνοντας έκανα πάρα πολλές δουλειές..κάποιες ήταν πολύ δύσκολες πραγματικά, μετά ήρθαν καλύτερες μέρες και έγινα γραμματέας...είχα δικό μου γραφείο και υπολογιστή κι έτσι το παιδικό μου όνειρο που κάποτε όλοι έκαναν χάζι έγινε πραγματικότητα..</div>
<div>
Όμως το όνειρο δεν σταμάτησε εκεί.Πριν λίγες μέρες κυκλοφόρησε το πρώτο μου βιβλίο.Ο τίτλος του είναι : <<Επάγγελμα Γραμματέας>>.Οι εκδόσεις Πνοή έδωσαν πνοή σε αυτό το βιβλίο,έδωσαν πνοή σ ένα όνειρο που μετράει δεκαετίες(δεν θα πω πόσες,δεν είναι αυτό το θέμα άλλωστε😉.)</div>
<div>
Η ανάρτηση αυτή γίνεται γιατί θέλω να δώσω ένα μήνυμα σε όλους...όσο κι αν άπιαστο,ακατόρθωτο,τεράστιο φαίνεται ένα όνειρό σας,μην το βάζετε κάτω..έχετε πίστη κι αγάπη σε αυτό κι αυτό θα βρει το δρόμο να έρθει προς το μέρος σας..</div>
<div>
Εύχομαι όσοι διαβάσετε αυτό το βιβλίο να το απολαύσετε,να το θυμάστε με μια γλυκιά σκέψη,να σας συγκινήσει...η δική μου προσωπική επιτυχία θα είναι αυτή.Η δική σας εύχομαι να είναι να πιστέψετε στα όνειρά σας....</div>
</div>
moments collectorhttp://www.blogger.com/profile/18137998380519668139noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-76645159265476815.post-89214082724414850232017-01-12T01:10:00.001-08:002017-01-12T01:10:11.650-08:00Έγκλημα και Ταλαιπωρία<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhkx4gwVuqCMOmCUnpUqbvAMGcrdoY-kOdU76edPD6JtCWJQkyotGCAhCOFe5wbskA5gDyJCrOWPPET0Xki3RpGFOVZeKgQ6DVbuBt0t6OsqLd9HjTS65IozP4nbiVcglOlBXLrt53VcyU/s1600/15978841_10210155794123531_898672196_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhkx4gwVuqCMOmCUnpUqbvAMGcrdoY-kOdU76edPD6JtCWJQkyotGCAhCOFe5wbskA5gDyJCrOWPPET0Xki3RpGFOVZeKgQ6DVbuBt0t6OsqLd9HjTS65IozP4nbiVcglOlBXLrt53VcyU/s320/15978841_10210155794123531_898672196_n.jpg" width="180" /></a></div>
Χρόνια πολλά και καλή χρονιά σε όλους....<br />
ενώ διαβάζω βιβλία από πολύ μικρή,φέτος αποφάσισα να γράψω μια λίστα με τα βιβλία που θα διαβάσω όλη τη χρονιά...<br />
το δεύτερο βιβλίο λοιπόν για το 2017 είναι το "έγκλημα και ταλαιπωρία"του Βασίλη Καραναστάση από τις εκδόσεις Πνοή.<br />
Το συγκεκριμένο βιβλίο ήταν μία απόλαυση για μένα..είχε πολύ χιούμορ,ήταν πολύ άμεσα γραμμένο,απλό χωρίς φιοριτούρες.<br />
Είχε δράση,είχε χιούμορ και έναν ήρωα του βιβλίου που θα ήθελα να τον ξαναδώ σε νέες περιπέτειες...ο ήρωας που είναι ο άνθρωπος της διπλανής πόρτας με χιούμορ,χρέη,φαντασία....ο ορισμός του Έλληνα σήμερα...έγινε ο αγαπημένος μου.Συγχαρητήρια Βασίλη,ελπίζω να παρευρεθώ σε κάποια παρουσίασή σου και να σε γνωρίσω από κοντά..<br />
<br />
<br />
<br /></div>
moments collectorhttp://www.blogger.com/profile/18137998380519668139noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-76645159265476815.post-50575797964101006922016-02-07T00:11:00.001-08:002016-02-07T00:11:15.137-08:00Μια εβδομάδα έμεινε....<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Μια εβδομάδα έμεινε για την ημέρα του Αγ.Βαλεντίνου..<br />
<div style="text-align: center;">
Αυτή η γιορτή είναι από τις πιο περίεργες γιορτές του χρόνου...</div>
Υπάρχουν οι φαν της και οι εχθροί της...<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhq9hnhlU7xM8F08fWjBucAQcejAZnMOA2ytuferGHPjlQlKoEarTs-xzK8-JBwKkXl9YSOlIKYGztLS_suotWxA9oZuYtDKzAezkgGN6n_FudgWjCXSjnO6_vd1QLuCyIce7tOAly_ulc/s1600/person-couple-love-romantic-large.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em; text-align: center;"><img border="0" height="194" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhq9hnhlU7xM8F08fWjBucAQcejAZnMOA2ytuferGHPjlQlKoEarTs-xzK8-JBwKkXl9YSOlIKYGztLS_suotWxA9oZuYtDKzAezkgGN6n_FudgWjCXSjnO6_vd1QLuCyIce7tOAly_ulc/s320/person-couple-love-romantic-large.jpg" width="320" /></a>Οι φαν συνήθως είναι αυτοί που έχουν να γιορτάσουν,να βγουν,να διασκεδάσουν...να γίνουν ρομαντικοί εκείνη την ημέρα...να χαρίσουν αρκουδάκια,τριαντάφυλλα,να κάνουν προτάσεις γάμου,να φορέσουν οτι πιο κόκκινο,ότι πιο αγαπησιάρικο έχουν....<br />
Οι άλλοι....αυτοί που είναι μόνοι...<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjiz9LNuKzw6Xt3BtZgCijdjzYB3OeiUxL6oEGzjYjXhzrKKhlkz9lWXl0gcPIP9VryoDsLld7dSr9zAddwfVZRowltkvrnHllaCyViXf5om3udJLuoOVcsFJ5sXSi6_RrfRnQZAXwlfLU/s1600/sun-heart-autumn-leaf-39379-large.jpeg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjiz9LNuKzw6Xt3BtZgCijdjzYB3OeiUxL6oEGzjYjXhzrKKhlkz9lWXl0gcPIP9VryoDsLld7dSr9zAddwfVZRowltkvrnHllaCyViXf5om3udJLuoOVcsFJ5sXSi6_RrfRnQZAXwlfLU/s320/sun-heart-autumn-leaf-39379-large.jpeg" width="320" /></a> ελεύθεροι....τα μπακούρια...οι σούπερ ντούπερ ρεαλιστές κοροιδεύουν αυτη τη γιορτή...τη βρίσκουν εμπορική,χαζή,ανώφελη...<br />
Η γνώμη μου κάπου στη μέση...ναι μεν μπορούμε να γιορτάζουμε τον έρωτά μας καθημερινά,ναι μεν ειναι μια γιορτή εμπορική και κανείς δεν λέει όχι σ αυτό...αλλά ήμαστε ένας λαός που από τη φύση μας ψάχνουμε πάντα κάτι να γιορτάσουμε....έτσι για τοχαβαλέ και το τζερτζελο βρε αδερφέ...κι επειδή στην κατάσταση που βρίσκεται πλέον η χώρα μας,μια αγορά θα κάνει χαρούμενο και τον έμπορο μα και το άλλο σου μισό,τότε γιατί δε λέμε όλοι,ας πάει και το παλιάμπελο...ένα κουτί σοκολατάκια είναι ας τα αγοράσω...<br />
Εύχομαι σε όλους ευτυχισμένη η μέρα του Αγ.Βαλεντίνου...να περάσετε όλοι καλά και να διατηρήσετε την αγαπησιάρικη ατμόσφαιρά της όλη την υπόλοιπη χρονιά.....<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjNtqGrPTPejoVo05RQthjzyPFhmtdyf-yalFspC-Ch8vb9qFigL7NdRaU_Pe2_RnKQlM2U3xgP0SdYYKD49sEFA75NnaDHUbsuO_LDfvhiSLNTKOlmZy87KyT44DQ5ElN0e-8TOPK2Jxk/s1600/pexels-photo-40525-large.jpeg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><br /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi-E7OpBc9IOEALOXEZSB2Gd3hqn6vGqHMehAqr5lVU1rgvdRayNQAfzBqSn2xVQRVMEX9KUl4OEaR1PbFVtsmXXKXKt1MFr5p457soUcRvYnYvD6JdRdE_RqrHy8uLrrRu3JZp3b7qJoo/s1600/red-love-heart-typography-large.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi-E7OpBc9IOEALOXEZSB2Gd3hqn6vGqHMehAqr5lVU1rgvdRayNQAfzBqSn2xVQRVMEX9KUl4OEaR1PbFVtsmXXKXKt1MFr5p457soUcRvYnYvD6JdRdE_RqrHy8uLrrRu3JZp3b7qJoo/s320/red-love-heart-typography-large.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjiz9LNuKzw6Xt3BtZgCijdjzYB3OeiUxL6oEGzjYjXhzrKKhlkz9lWXl0gcPIP9VryoDsLld7dSr9zAddwfVZRowltkvrnHllaCyViXf5om3udJLuoOVcsFJ5sXSi6_RrfRnQZAXwlfLU/s1600/sun-heart-autumn-leaf-39379-large.jpeg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><br /></a></div>
</div>
moments collectorhttp://www.blogger.com/profile/18137998380519668139noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-76645159265476815.post-64659657102117801002016-01-31T07:35:00.003-08:002016-01-31T07:35:26.048-08:00Ταξίδια και κάποιες συμβουλές.....<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjJt3-HT1m-UCf-sdP523aYwO1v-2NafjVmTe28CbDZo3g8PaHqSuW_y323deu4kmz8jiMBvH5efFRkrk9PvLx0z9D74FM7xRlmVOHlQDlPWOZTtm5nriSRmKw3kSKsd65Zwp5P6SBX0ME/s1600/sea-houses-cloudy-buildings-large.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" height="195" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjJt3-HT1m-UCf-sdP523aYwO1v-2NafjVmTe28CbDZo3g8PaHqSuW_y323deu4kmz8jiMBvH5efFRkrk9PvLx0z9D74FM7xRlmVOHlQDlPWOZTtm5nriSRmKw3kSKsd65Zwp5P6SBX0ME/s320/sea-houses-cloudy-buildings-large.jpg" width="320" /></a>Είμαι από τους ανθρώπους που λατρεύω τα ταξίδια.Πάντα στην παρέα μου είναι θέμα συζήτησης.Είτε για ταξίδια που έχω κάνει,που έχει κάνει κάποιος άλλος και ακούω ευλαβικά την εμπειρία του,είτε ταξίδια που προγραμματίζουμε να κάνουμε στο μέλλον.<br />
Ας αρχίσουμε με τον προορισμό.Καλό θα είναι να πας κάπου που έχεις βάλει στο μάτι για κάποιο λόγο και όχι κάπου που απλά είπε κάποιος από την παρέα τυχαία.Αν πας σε ένα αδιάφορο μέρος για σένα,είναι πιθανό να περάσεις αδιάφορα και συ.Δεν είναι απόλυτο,αλλά μου χει συμβεί.<br />
Ενημερώσου για τα πάντα.Μάθε για τα εισιτήρια,τα ξενοδοχεία,τα μέσα μεταφοράς,τα αξιοθέατα που αξίζει να δεις.Ρώτα άτομα που έχουν πάει και μπες σε site που μιλούν για ταξιδιωτικές εμπειρίες.Βοηθούν πολύ.<br />
Καλό θα είναι για να μην αγχώνεσαι να μαζέψεις χρήματα την τελευταία στιγμή,να έχεις έναν κουμπαρά που να βάζεις ότι ψιλά περισσεύουν από το σούπερ μάρκετ,χρήματα που θα σου δώσουν σε γιορτή ή γενέθλια και γενικά όποτε μπορείς να αποταμιεύσεις αποταμίευσε γιατί θα το βρεις μπροστά σου.<br />
Η βασικότερη προυπόθεση όμως για μένα αφού έχεις λύσει τα παραπάνω,είναι να έχεις καλή παρέα.Μην πας ταξίδι με κάποιον που δεν ταιριάζουν τα γούστα σου,με κάποιον που δεν ξέρεις πολύ καλά,με κάποιον από υποχρέωση,με κάποιον που μπορεί να "κουβαληθεί" στο ταξίδι σου με κάποιον τρόπο.Καλύτερα να φανείς αγενής και να αποφύγεις να ταξιδέψεις με ένα τέτοιο άτομο,γιατι αλλιώς θα χάσεις απόλυτα την τελευταία μου συμβουλή του να....<br />
......ζήσεις τη στιγμή....<br />
Με ένα άτομο που δεν "κολλάς" παίζει να σχηματίσεις άσχημη γνώμη για το μέρος που θα πας,θα ξενερώσεις και δεν θα ευχαριστηθείς οτιδήποτε καινούργιο δεις,γευτείς,αγγίξεις...<br />
Η ζωή είναι μικρή και οι ευκαιρίες για ταξίδια λίγες...κάντες λοιπόν με το κατάλληλο άτομο/άτομα την κατάλληλη στιγμή.<br />
<br />
Bon voyage......<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjZc3yHl0kW4KgQHmZup2TYqzqEcYi2L-T9lloZxf9pgzwwsUa2SKLbtguf0j8YhbgerKIUmkDYpHYYkSDyEIkWJlhftKM3e1_1ISJiOpjpAOdpcfn-tP2JE4d0MtY5VLIrdf2nB52yRs4/s1600/skyline-buildings-new-york-skyscrapers-large.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="151" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjZc3yHl0kW4KgQHmZup2TYqzqEcYi2L-T9lloZxf9pgzwwsUa2SKLbtguf0j8YhbgerKIUmkDYpHYYkSDyEIkWJlhftKM3e1_1ISJiOpjpAOdpcfn-tP2JE4d0MtY5VLIrdf2nB52yRs4/s320/skyline-buildings-new-york-skyscrapers-large.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
</div>
moments collectorhttp://www.blogger.com/profile/18137998380519668139noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-76645159265476815.post-30208536439484776862016-01-28T11:14:00.002-08:002016-01-28T11:14:40.074-08:00Σκέψεις και στόχοι για το 2016<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjttDCrkBkxN2ErpSSAbKSamDlV2jAVeLbkq7wBb4LD6Ll6w6W83R6py-elWIpiaHmr8NTXN9f2ZLrzwDmVHtd393uL4AAo4YU9uZ2cvWoCL9s1RZHqM9BvY1rUhBLX7hJ7GNjhw-IHmeE/s1600/photo-1432821596592-e2c18b78144f-large.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjttDCrkBkxN2ErpSSAbKSamDlV2jAVeLbkq7wBb4LD6Ll6w6W83R6py-elWIpiaHmr8NTXN9f2ZLrzwDmVHtd393uL4AAo4YU9uZ2cvWoCL9s1RZHqM9BvY1rUhBLX7hJ7GNjhw-IHmeE/s320/photo-1432821596592-e2c18b78144f-large.jpeg" width="320" /></a></div>
Χρόνια πολλά και καλή χρονιά σε όλους!!!η πρώτη μου ανάρτηση για το έτος 2016....έλειψα πάλι καιρό αλλά αν αφεθείς σε καταστάσεις, η καθημερινότητα είναι το μόνο σίγουρο πως θα σε ρουφήξει μέσα της.<br />
Ελπίζω κι εύχομαι να είμαι πιο συνεπής από δω και στο εξής.Ένας από τους στόχους της νέας χρονιάς είναι κι αυτός,περισσότερο γράψιμο και πιο πολλές αναρτήσεις σε αυτό το μπλογκ που έφτιαξα με τόση αγάπη..<br />
Έχω επίσης μια μανία με τις ατζέντες και τις ατέλειωτες λίστες με τους στόχους.Κρατάνε από τα παιδικά μου χρόνια...έτσι για φέτος οι στόχοι μου είναι οι εξής:<br />
Να διαβάζω ακόμη περισσότερα βιβλία(δηλαδή πάνω από πέντε το μήνα)<br />
Να σερφάρω λιγότερο(απ ότι σερφάρω ως τώρα που το χω χ@@σει)<br />
Να περπατάω τουλάχιστον 45 λεπτά τη μέρα<br />
Να κάνω γυμναστική τρείς φορές την εβδομάδα<br />
Να πίνω περισσότερο νερό(τι βάσανο)<br />
Να χασω 4-5 κιλά(αν κάνω τα τρία παραπάνω θα το πετύχω σίγουρα) 😀😀😀<br />
Να τρώω όσο πιο υγιεινά γίνεται(πιτόγυρα,πίτσες,σοκολάτες τα ξεχνάω)<br />
Να κάνω delete σε ότι με χαλάει(από ένα φαγητό μέχρι ένα άρωμα ή και άτομα)<br />
Να κάνω ένα ταξίδι το χρόνο(το Σωληνάρι που θα παω να δω τον μπατζανάκη μου δεν πιάνει για ταξίδι)<br />
Να γελάω περισσότερο(όχι μόνη μου όπως το συνηθίζω,αλλά με αστεία που θα μου πει κάποιος άλλος)<br />
Να κάνω το σταυρό μου για ότι έχω(κοινώς να μην είμαι αχάριστη και γκρινιάρα με ότι μου συμβαίνει και να μένω στα θετικά)<br />
Να βοηθάω τους ανθρώπους όποτε μπορώ...<br />
Ένα μέρος της φετινής λίστας μου είναι αυτό...<br />
Εσείς;θα μοιραστείτε ένα κομμάτι σας μαζί μου???<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjsz5OgN2B8uIQ5IUJA_dQrMduAHoMzPWkMiTjp8bJpxpCjhSJgff3JLVu9Y0b7lqBX9T7yMX1vTs4_OBu7U7Y1a2wVymWFbpaqginor3le2fR-v7JEgmikaSPi6oAae_OL7loDS493z2c/s1600/people-apple-iphone-writing-large.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="214" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjsz5OgN2B8uIQ5IUJA_dQrMduAHoMzPWkMiTjp8bJpxpCjhSJgff3JLVu9Y0b7lqBX9T7yMX1vTs4_OBu7U7Y1a2wVymWFbpaqginor3le2fR-v7JEgmikaSPi6oAae_OL7loDS493z2c/s320/people-apple-iphone-writing-large.jpg" width="320" /></a></div>
<br /></div>
moments collectorhttp://www.blogger.com/profile/18137998380519668139noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-76645159265476815.post-26021232833420922862015-07-19T05:23:00.001-07:002015-07-19T05:23:30.093-07:00<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe width="320" height="266" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/fB5JlcUUGkE/0.jpg" src="https://www.youtube.com/embed/fB5JlcUUGkE?feature=player_embedded" frameborder="0" allowfullscreen></iframe></div>
Το να γραφω σε μπλογκ ειναι οτι καλυτερο για μενα...βασικα το να γραφω πανω σε μια χαρτοπετσετα μεχρι σ εναν υπολογιστη...η γραφη ειναι ενας τροπος εκφρασης...και νομιζω οτι τα καταφερνω καλυτερα στο να γραφω απο το να μιλαω.Ηρθε ομως το πληρωμα του χρονου για να δοκιμασω τον εαυτο μου και σε κατι διαφορετικο....κι αυτο ειναι το vlog...δηλαδη μπλογκ σε βιντεακια...αντι να γραφω θα σας μιλαω....τροπος εκφρασης ειναι κι αυτος....τα θεματα θα ειναι διαφορετικα καθε φορα...οτι με αγγιζει,με επηρεαζει,με λυπει θα σας το αναφερω...ελπιζω να σας αρεσει το νεο μου επιχειρημα....φιλια σε ολους!!!!</div>
moments collectorhttp://www.blogger.com/profile/18137998380519668139noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-76645159265476815.post-22490656316508012992015-02-01T01:26:00.003-08:002015-02-01T01:26:36.122-08:00ΚουτσοΦλέβαρος....<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjwIoXZcCEPy2QUkNYrAzxkVX0fLVcbgQjFjAc5z3KNRSuw82gAnKCUdZkl_0UQlQJ04RAJAZwXackvqaAoX1eYjhajF7OO481xPzs09GL9fesmZ50cLYMa-LRyxnAFMTQHuiLhu1RQ_ZU/s1600/933BFC1500ED5E83E25CD02A504E3BDD.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjwIoXZcCEPy2QUkNYrAzxkVX0fLVcbgQjFjAc5z3KNRSuw82gAnKCUdZkl_0UQlQJ04RAJAZwXackvqaAoX1eYjhajF7OO481xPzs09GL9fesmZ50cLYMa-LRyxnAFMTQHuiLhu1RQ_ZU/s1600/933BFC1500ED5E83E25CD02A504E3BDD.jpg" /></a></div>
Αυτός ο μήνας από μικρή που ήμουν ήταν ο αγαπημένος μου...<br />
στην αρχή τον υποστήριζα γιατί όλοι τον φώναζαν κουτσό...δεν μου άρεσε...το έβλεπα αδικία...οι άλλοι μήνες 30 και 31 μέρες κι αυτός μόνο 28;<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgpUMvFqj1w2zyJPVio0XJnfKz3_piINXki_i7AXqgmAG6Ii7_oii26697F6BNGc2zMUrYcDEks4ZezAxKz0tDoHdtjdGjDfZ775HdUV8S3ZLXcwXHKd4XC0nhxNciOWtQ65hFgrg0GDS0/s1600/%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%B5%CE%AF%CE%BF+%CE%BB%CE%AE%CF%88%CE%B7%CF%82+(1).jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgpUMvFqj1w2zyJPVio0XJnfKz3_piINXki_i7AXqgmAG6Ii7_oii26697F6BNGc2zMUrYcDEks4ZezAxKz0tDoHdtjdGjDfZ775HdUV8S3ZLXcwXHKd4XC0nhxNciOWtQ65hFgrg0GDS0/s1600/%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%B5%CE%AF%CE%BF+%CE%BB%CE%AE%CF%88%CE%B7%CF%82+(1).jpg" /></a>γι αυτό αγάπησα αυτό το μήνα...από την διαφορετικότητά του...αυτό το μήνα γεννήθηκα...ακόμη ένας λόγος...αυτός ο μήνας είναι ο μήνας του έρωτα...των ερωτευμένων...κι αν ακούγεται τετριμμένο και παιδικό,εμένα μου αρέσει...ναι μεν είναι ωραίο να είσαι κάθε μήνα και εποχή ερωτευμένος...όμως πάντα χρειάζεται μια μέρα να γιορτάζεις γι αυτό...μια μέρα με μπαλόνια και καρδιές και αρκουδάκια και σοκολάτες...γιατί ο έρωτας είναι γλύκα...μια γλύκα που σε κρατάει δυνατό στα δύσκολα...<br />
Φλεβάρης...εκεί που μου τα χάλαγε ήταν οι απόκριες..δεν μου άρεσε το μασκάρεμα...ίσως γιατί από μικρή είχα καταλάβει ότι απόκριες έχουμε καθημερινά....μάσκες παντού...γιατί να το γιορτάζουμε κιόλας;<br />
<br />
<br />
Φλεβάρης ο τελευταίος μήνας του χειμώνα...αυτό μάλιστα...έχει κλέψει δυο μέρες ο μπαγαπόντης για να έρθουμε μια ώρα αρχύτερα στην Άνοιξη...ήξερε αυτός...είναι έξυπνος μήνας...ο δικός μου μήνας...<br />
και φέτος θα μου φέρει αλλαγές...Φλεβάρη μου μ αρέσεις πολύ!!!!αυτό το δηλώνω...κι αν κάποιοι συνεχίζουν να σε λένε κουτσό...σκέψου πως η διαφορά έχει τίμημα....Καλό Μήνα...</div>
moments collectorhttp://www.blogger.com/profile/18137998380519668139noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-76645159265476815.post-50615955062109835292015-01-19T02:49:00.001-08:002015-01-19T02:49:53.886-08:00νεραιδοσυνέντευξη.....<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiDFPMzXObrj14cii0TijYqNzlZxYyYvzjucgeD6i47w5CoSrTc8KdEF57xytiv_FLy0wz0vozeW61pgIyhyQ4f1qGWOwJKYSDAUlNNX8Nm2cF6BRcw_rZ_2F9n_G8qS6Uos6PQB0EVJS8/s1600/map.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiDFPMzXObrj14cii0TijYqNzlZxYyYvzjucgeD6i47w5CoSrTc8KdEF57xytiv_FLy0wz0vozeW61pgIyhyQ4f1qGWOwJKYSDAUlNNX8Nm2cF6BRcw_rZ_2F9n_G8qS6Uos6PQB0EVJS8/s1600/map.gif" height="152" width="320" /></a></div>
-τι υπάρχει στο χάρτη σου;με ρώτησε η νεράιδα δημοσιογράφος...<br />
-ανατολικά είναι τα νησιά της μοναξιάς...<br />
-και δυτικά;με κοίταξε έκπληκτη με τη μπατονέτα που είχε για μικρόφωνο...<br />
-δυτικά είναι η πολιτεία της αγάπης,της είπα.<br />
-και βόρεια;<br />
-η χώρα της φιλίας...<br />
-και νότια;<br />
-τα βουνά της θύμησης...<br />
-που προτιμάς να ταξιδεύεις;με ρώτησε κουνώντας τα ανυπόμονα <br />
φτερά της....<br />
-εξαρτάται τι διάθεση έχω όταν ξυπνάω και τι διάθεση έχω όταν είναι να κοιμηθώ...<br />
-δηλαδή;είπε και πρασίνισε το όμορφο μουτράκι της...<br />
-δηλαδή αν ξυπνάω με κακή διάθεση,τότε πηγαίνω βόρεια,στη χώρα της φιλίας...<br />
-γιατί αυτό;<br />
-γιατί οι φίλοι είναι εκεί για τα εύκολα και τα δύσκολα...<br />
-και τα υπόλοιπα μέρη;<br />
-αν είμαι χαρούμενη προτιμώ την πολιτεία της αγάπης...ροζ σύννεφα απλώνονται παντού και χαμόγελα κατρακυλούν απ τις κοιλάδες...<br />
-μετά,μετά;ρωτούσε η πρασινομουρίτσα νεράιδα κρατώντας σημειώσεις...<br />
-αν μου λείπουν αγαπημένα πρόσωπα και καταστάσεις,πηγαίνω στα βουνά της θύμησης...εκεί πότε μελαγχολώ και πότε συγκινούμαι...αυτά....<br />
-ει,ξέχασες τα νησιά της μοναξιάς...είπε η επίμονη δημοσιογράφος μετρώντας αδέξια το χάρτη μου με τις κρυψώνες του...<br />
-στα νησιά της μοναξιάς πηγαίνω συνέχεια...εκεί επιστρέφω μετά την αγάπη,τη φιλία,τη θύμηση..γιατί κυρίως όλοι μόνοι ήμαστε,της είπα και η συνέντευξη έφτασε στο τέλος της...</div>
moments collectorhttp://www.blogger.com/profile/18137998380519668139noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-76645159265476815.post-52990933272447966182015-01-15T23:24:00.000-08:002015-01-15T23:24:21.082-08:00Στοχασμοί και αστειάκια....<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg8VnvhwzrPQ_j7C3uRPSVP2HEvM717XD8iHhph48h7ZUQSABbe5NzBYAnLgEGOc2S4-L1QBNEyt0DCJoXSr8Lp_CnEe9rX5PSrjLofzWSK0wBL4C9F9ZMmq0E8g9-57VLk9CdtyAhP2tA/s1600/asteies-fwtografies-8782.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg8VnvhwzrPQ_j7C3uRPSVP2HEvM717XD8iHhph48h7ZUQSABbe5NzBYAnLgEGOc2S4-L1QBNEyt0DCJoXSr8Lp_CnEe9rX5PSrjLofzWSK0wBL4C9F9ZMmq0E8g9-57VLk9CdtyAhP2tA/s1600/asteies-fwtografies-8782.jpg" height="318" width="320" /></a></div>
1.Οι σχέσεις είναι σαν τα σταυρόλεξα...οι λύσεις και τα λάθη βρίσκονται στο επόμενο τεύχος...<br />
<br />
2.Ρε συ,τελικά είσαι και πολύ V.I.P(Very Important Paparas)<br />
<br />
3.Καλή Τσιχλοπέμπτη να έχουμε....όχι όχι δεν έκανα λάθος απλά τα λεφτά που έχουμε φτάνουν μόνο για τσίχλες....<br />
<br />
4.Κάποιοι έχουν γίνει φαινόμενα....μα όπως όλοι ξέρουμε.....τα φαινόμενα απατούν.<br />
<br />
5.Σου έχει τύχει να μιλάς με κάποιον και να λέει ασυναρτησίες;ε,απλά σήκω και φύγε αν ξανασυμβεί.Μη φοβάσαι πως θα πληγωθεί...ο άλλος του εαυτός θα κάτσει να τον ακούσει.<br />
<br />
6.Μήπως πρέπει να σταματήσουμε και λίγο να ασχολούμαστε με τους anonymous και να ασχοληθούμε με τους anwmalous αυτού του πλανήτη;<br />
<br />
7.Κοπελιάααα....έχεις λίγο πρόσωπο στο μακιγιάζ σου,να ξέρεις....<br />
<br />
8.Είδα το γείτονα με κοντομάνικο και απόρησα....μετά σκέφτηκα πως οι μαλάκες είναι παντός καιρού...<br />
<br />
9.Ο συνδρομητής που καλέσατε....έχει το τηλέφωνο ανοιχτό....σας ακούει κιόλας....απλά σας έχει γραμμένο...μην τον ξαναπάρετε...<br />
<br />
10.Ανέκαθεν σε ενοχλούσε το παρελθόν μου....τώρα που έγινες μέρος του,προσαρμόστηκες;;;<br />
<br />
<br />
Καλό Σαββατοκύριακο σε όλους <3</div>
moments collectorhttp://www.blogger.com/profile/18137998380519668139noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-76645159265476815.post-60538572117409439592015-01-04T09:57:00.004-08:002015-01-04T09:57:40.366-08:00Μην ξεχνάς....να χαμογελάς....<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEimfth3liyZ__Fdc7z6P1ejZ_5coaB-HUnTmAV_FnDUDUL7Bc_TZIaTk487zztesnGwJN1K-kWBYDaGc_wohTr8Nb-Pl_aop9n17UFF5CJ4iZV6TroSd30XiCR_PyXOr2PPj3QRJ6otyy8/s1600/379026_10150467872796715_2041955712_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEimfth3liyZ__Fdc7z6P1ejZ_5coaB-HUnTmAV_FnDUDUL7Bc_TZIaTk487zztesnGwJN1K-kWBYDaGc_wohTr8Nb-Pl_aop9n17UFF5CJ4iZV6TroSd30XiCR_PyXOr2PPj3QRJ6otyy8/s1600/379026_10150467872796715_2041955712_n.jpg" height="240" width="320" /></a></div>
....ξυπνάω μεσημέρι και αφού πλένω μουτράκια και βουρτσίζω δόντια ανεβαίνω στη ζυγαριά...<<.ώπα φίλη μου ηρέμησε >>λέω και κοιτάζω την αντανάκλασή μου στον καθρέφτη...<<το 70%πάνω σου αποτελείται από νερό,μην το ξεχνάς,κούλαρε>>....<br />
Κατεβαίνω στο γκαράζ και βλέπω το αγαπημένο μου smartaki με σκασμένο λάστιχο....μα πως ρε γαμώτο;πως το έπαθε;λες να το τσίμπησε κανά κουνούπι;λέω και ξεφυσάω βγαίνοντας απ το γκαράζ.<br />
Για καλή μου τύχη βλέπω ένα ταξί,το σταματάω,δίνω διεύθυνση και ξεκινάμε....κοψοχολιάζομαι για λίγο...το μπροστινό αυτοκίνητο πηγαίνει μόνο του,α!όχι τελικά,είναι μια πολύ κοντή τύπισσα μέσα...έλεος,βγάλτε πινακιδούλα με κ....κοντός...προειδοποιήστε τους πολίτες που βλέπουν πολλά θρίλερ και φοβούνται με κάτι τέτοια...<br />
Ακούω κορνάρισμα,σκέφτομαι<<ποιος μαλάκας;>>κορνάρουν πιο πολλοί,καταλαβαίνω ότι πρόκειται για γάμο<<ποιος μαλάκας;>>συνεχίζω τη σκέψη μου...<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiVrLh8nzhX1JaUlHXZu6FTVFGCucHcJ2nRGyaoRTTVjji08V44zVBeMSGcq3AZfIxJTi7zN0yXRDRfjpwHL2wUUiqikr9DpY3ZssITIEJlPsrMxfvQX76q_pIpkutFFhaG95YpqXWZrSU/s1600/podilato98-to_xamogelo_einai_mia_kampyli.PNG" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiVrLh8nzhX1JaUlHXZu6FTVFGCucHcJ2nRGyaoRTTVjji08V44zVBeMSGcq3AZfIxJTi7zN0yXRDRfjpwHL2wUUiqikr9DpY3ZssITIEJlPsrMxfvQX76q_pIpkutFFhaG95YpqXWZrSU/s1600/podilato98-to_xamogelo_einai_mia_kampyli.PNG" height="216" width="320" /></a>Ο ταξιτζής μου πιάνει την κουβέντα,για το πόσο πορωμένοι ήμαστε με το internet...εμένα μου το έκοψαν μου λέει μια μέρα και τρελάθηκα...εσύ;<<εγώ κάθησα λίγο με την οικογένειά μου>> <<και;>>ξαναρωτάει ο ταξιτζής...<<ε,εντάξει,καλά άτομα μου φάνηκαν>>του απαντώ...<br />
Ακούγεται ανεκδοτάκι από το ραδιόφωνο...τι τηλεόραση έχει ο Πανταζής;;;;την ωραιότερη πλάσμα του κόσμου,γελάμε με τον ταξιτζή και μου λέει με αφορμή αυτό πόσο ανώριμο τον θεωρούν οι γυναίκες.<<μα γιατί;>>τον ρωτάω;<<μία που με έλεγε έτσι και με νευρίασε την κανόνισα καλά>>.<<τι της έκανες>>επιμένω...<<έκανε μπάνιο και ανοιγόκλεινα τη βρύση της κουζίνας για να καίγεται>>,νταξ το άτομο δεν υπάρχει,παρεξηγημένος είναι,ανώριμος με τίποτα....πληρώνω και κατεβαίνω από το ταξί....<br />
Βλέπω ένα παιδάκι που περπατάει και κρατάει στο χέρι του ένα σάντουιτς τυλιγμένο με αλουμινόχαρτο,σίγουρα μια Ελληνίδα μάνα το χει τυλίξει...που το κατάλαβα;μα με το περίσσευμα μπορείς να φτιάξεις μια στολή αστροναύτη,ένα δορυφορικό πιάτο και φτιάχνεις και ανταύγειες...<br />
Αρχίζω να πεινάω και γω...καλά που δεν κυνηγάμε την τροφή μας όπως οι πρόγονοί μας...ούτε ξέρω που ζουν τα πιτόγυρα....να σου ο σουβλατζής της γειτονιάς,<<τι κάνεις κορίτσι μου>>λέει,<<καλά απαντώ>>θα του κάνω αναπάντητη το βράδυ για να παραγγείλω...ας βγει αυτός να κυνηγήσει...<br />
<br />
μην σας κάνει εντύπωση το παραπάνω κείμενο....είπα απλά με το νέο έτος να βγάλω το χιούμορ μου προς τα έξω...γιατί μια μέρα χωρίς χαμόγελο....είναι μια χαμένη μέρα :-)<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEip1PfMTfFR0lROmsxf4Jma1kMe93WOD8vc04TeWmrbeu4_1RqjcKj0ZFw55lycKX19ZRZigdFnM4yPcnOa5wAb3mlf4kSq82Ca6KHVUqtah3kA_iVkSTv8V_BV8KUYpkQ8vASx9pn4ruo/s1600/xamogela-570-800x600.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEip1PfMTfFR0lROmsxf4Jma1kMe93WOD8vc04TeWmrbeu4_1RqjcKj0ZFw55lycKX19ZRZigdFnM4yPcnOa5wAb3mlf4kSq82Ca6KHVUqtah3kA_iVkSTv8V_BV8KUYpkQ8vASx9pn4ruo/s1600/xamogela-570-800x600.jpg" height="240" width="320" /></a></div>
<br />
<br /></div>
moments collectorhttp://www.blogger.com/profile/18137998380519668139noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-76645159265476815.post-65790683483631090722014-12-28T05:35:00.000-08:002014-12-28T05:35:13.136-08:00Στο κατώφλι του νέου έτους...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEirrrC43n9Ll9bnzG7mdMMN6ftGc6chHBfbjmFCOABSirA84-UQTpZIMuGLSEq6MGRGvglM3-ijgD8DwhsvIqDp2HJpqd9Bx0WugN3Fk7BGYfjdE4rr4ZpcWyQTJ-ok5wfXbaeUALvYSiQ/s1600/Happy-new-year-2015-pictures5.PNG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEirrrC43n9Ll9bnzG7mdMMN6ftGc6chHBfbjmFCOABSirA84-UQTpZIMuGLSEq6MGRGvglM3-ijgD8DwhsvIqDp2HJpqd9Bx0WugN3Fk7BGYfjdE4rr4ZpcWyQTJ-ok5wfXbaeUALvYSiQ/s1600/Happy-new-year-2015-pictures5.PNG" height="211" width="320" /></a></div>
Σκουπίζω τα πόδια μου στο χαλάκι του 2014 και ετοιμάζομαι να σπάσω το ρόδι στην πόρτα του 2015...ένα ρόδι γεμάτο πολλά σπυριά από ευτυχία,χαρά,γέλια,αγκαλιές,αγάπη,φιλία,ταξίδια,διάβασμα,μουσική....ετοιμάζομαι να ρίξω μια κουταλιά μέλι για γλυκές στιγμές στη ζωή μου,γλυκούς ανθρώπους κοντά μου,πολλά γλυκά του κουταλιού και του ταψιού και του ψυγείου στο στόμα μου...ετοιμάζομαι να ρίξω ένα ξυλάκι κανέλας...θέλω μπαχαρικά στη ζωή μου....αλάτι για νοστιμιά.πιπέρι για καυτές στιγμές,ρίγανη για μυρωδιά,μπούκοβο για πάθος...ετοιμάζομαι να ρίξω ένα κέρμα μπροστά μου για να έχω όσα χρήματα χρειάζομαι και όχι τόσα όσα με κάνουν ξιπασμένη και απάνθρωπη...γιατί ως γνωστόν το πολύ χρήμα αλλάζει προς το κακό τον άνθρωπο,ετοιμάζομαι να αφήσω το σακούλι που κουβαλώ γεμάτο από στενοχώριες,χρέη,μάσκες από ανθρώπους που έπεσαν,εχθρούς που δημιουργήθηκαν από το πουθενά,αρρώστιες που ευτυχώς πέρασαν και με έκαναν να εκτιμήσω περισσότερο την υγεία...άσχημα συναισθήματα που δεν θέλω να είναι η αντανάκλασή μου και στη χρονιά που έρχεται<br />
...παίρνω μαζί μου ότι αγαπώ...ένα φορτίο γεμάτο από πρόσωπα,ζώα,συνήθειες..βάζω στόχους...κάνω όνειρα...εύχομαι σε όλους ευτυχισμένο το νέο έτος...2015 ευχές για τον καθένα....και μια συμβουλή...βγάλτε απ το μπαούλο της ζωής το παιδί που κρύβετε μέσα σας....ένας κόσμος γεμάτος παιδιά....είναι ένας κόσμος καλύτερος....φιλιά γιορτινά σε όλους....</div>
moments collectorhttp://www.blogger.com/profile/18137998380519668139noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-76645159265476815.post-36146720510549234522014-12-05T02:48:00.002-08:002014-12-05T02:48:25.682-08:00Η αγάπη άργησε μια μέρα......(ταπεινή άποψη)<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgiz2uGfZWDz7Dt5qI8eVve-R3k7hDbba7QPSzYdWr33zjPoADFcp3pI25TFZTw9AKGrzjmziheA5o2GmJk1Khcw7L5GuFMZ7w85MTTTahVDsAcy_ekvTEdVyWL9siayg2TcjVJD25gM-A/s1600/images+(6).jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgiz2uGfZWDz7Dt5qI8eVve-R3k7hDbba7QPSzYdWr33zjPoADFcp3pI25TFZTw9AKGrzjmziheA5o2GmJk1Khcw7L5GuFMZ7w85MTTTahVDsAcy_ekvTEdVyWL9siayg2TcjVJD25gM-A/s1600/images+(6).jpg" /></a>Τον τελευταίο καιρό βλέπω πολλές ταινίες,διαβάζω πολλά βιβλία-σε προδιαθέτει ο καιρός-κι έτσι έπεσε στο μάτι μου η πολύ γνωστή παλιά δραματική σειρά, η οποία μπήκε στη λίστα για να τη δω..<br />
Μέσα σε τέσσερις μέρες,είδα 18 επεισόδια...τέσσερις μέρες γέμισα από συναισθήματα και άδειασα από δάκρυα..<br />
Δεν ξέρω από που ν αρχίσω....από τις ερμηνείες;τη σκηνοθεσία;τη φωτογραφία;<br />
Μιλάμε για ένα σπίτι κλασσικό,παραδοσιακό...με τον πατέρα αρχηγό σε όλα....με τη μητέρα πολύ μπροστά για την εποχή της αλλά υπάκουη όπως το πρόσταζε η θέση της...δυο γιους που υποτίθεται ήταν προστάτες της οικογένειας,μα αυτοί το μόνο που προστάτευαν ήταν οι εαυτοί τους και η προσωπική τους ζωή.<br />
Η μεγάλη αδελφή...Θεέ μου,τι κακία,τι ματαιόδοξη και τόσο υπέρ της τάξης και του νόμου της οικογένειας που σου σηκωνόταν η τρίχα....φυσικά η Καραμπέτη ήταν θεά στο ρόλο...<br />
Η δεύτερη αδελφή ήταν η σκιά της μεγαλύτερης....δεν ανέπνεε αν δεν της το επέτρεπε η μεγάλη αδελφή της...στα νιάτα της αυτό το ονόμαζε σεβασμό....αργότερα το αποκάλεσε φόβο...ήταν όμως αργά...η ζωή της είχε περάσει υπηρετώντας και υποκύπτοντας..<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj6tuiDqZ0o3YHlXJrBzKajiT1Dl0VtSbvkdoAlWG8YlcvxP5pQKzVTLnP7N4NrAf5rBgDpXl1jLgZ3T4zqVv_vJd1SSiacgJizpEZ7Oo621oZqUeIQrdKJDs2YRUENHd5g9MqhEOpGrfo/s1600/images+(4).jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj6tuiDqZ0o3YHlXJrBzKajiT1Dl0VtSbvkdoAlWG8YlcvxP5pQKzVTLnP7N4NrAf5rBgDpXl1jLgZ3T4zqVv_vJd1SSiacgJizpEZ7Oo621oZqUeIQrdKJDs2YRUENHd5g9MqhEOpGrfo/s1600/images+(4).jpg" /></a>Η τρίτη αδελφή...η δασκάλα,που ο πατέρας δεν την άφηνε να διδάξει,μέχρι που εκείνος πέθανε κι εκείνη διορίστηκε και παντρεύτηκε πριν τη μεγάλη αδελφή...η μόνη που πήρε τη ζωή της στα χέρια της με την ευχή της μάνας της.Μήπως γιατί ήταν η μόνη μορφωμένη και είχε παιδεία;ή γιατί ήταν έτσι ο χαρακτήρας της;<br />
Η τέταρτη και πιο άτυχη η Ερατώ...αυτή που για έναν έρωτα πέρασε όλα τα βάσανα του κόσμου και δυστυχώς ούτε στο τέλος δικαιώθηκε...πολύ καλή στο ρόλο της η Τάνια Τρύπη-και δεν την είχα σε εκτίμηση-,οφείλω να ομολογήσω..<br />
Η πέμπτη επίσης άτυχη με την προηγούμενη....ένα κορίτσι άσχημο που η οικογένεια την είχε στο περιθώριο και την αποκαλούσε τέρας...η καρδιά της ένας κήπος με λουλούδια που της τα έκοψαν ένα ένα...η μόνη που την πλησίασε ήταν η Ερατώ...η μόνη που ενώ η ίδια ήταν τόσο όμορφη και θα μπορούσε να ήταν ψηλομύτα,ήταν η μόνη που έβλεπε την πραγματική ομορφιά της μικρής της αδελφής...την ομορφιά του τέρατος που τελικά τέρατα υπήρξαν άλλοι κι άλλοι στη σειρά...μόνο που είχαν καλύτερο περίβλημα...<br />
Δυο πρόσωπα ακόμη που έπαιξαν σημαντικό ρόλο στη σειρά ήταν η αγία ηγουμένη η οποία στα δύσκολα φάνηκε άχρηστη και ανεπαρκής για τον βαθμό και τη θέση της....και ο Μηνάς Χατζησάββας,ένα τέρας και μισό,ένας άντρας έκφυλος και τυφλός από ζήλεια....γιατί ήθελε τη γυναίκα του άσπιλη και αμόλυντη....εφόσον δεν ήταν, θεώρησε πως είχε κάθε δικαίωμα να ορίσει το κορμί αυτής της γυναίκας με τον χειρότερο τρόπο....πρέπει να πω ότι τον ρόλο του τον έπαιξε άψογα...<br />
Στο δια ταύτα...οι συγκρίσεις με την εποχή του τότε και του τώρα...η εκκλησία στη ζωή μας....οι λάθος επιλογές μας...οδηγούν σε λάθος δρόμους...αγκαθωτούς....<br />
Η αγάπη έρχεται συνήθως στις ζωές μας....σε κάποιους ίσως αργεί....έστω και μια μέρα...<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgruFsTiEzy_15ZMpQje41lNC1rCtiEuGa_IR_3aRbQacHH0eHGpJiCkz8ncq34hb0pf6fYlb_A4t_tjfGvFhmI4zXcdyPn0P6AVKWtHRKA1s2W4yzmjPsJXxYTsZaUCJUFNjNjxUUM7d0/s1600/images+(3).jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgruFsTiEzy_15ZMpQje41lNC1rCtiEuGa_IR_3aRbQacHH0eHGpJiCkz8ncq34hb0pf6fYlb_A4t_tjfGvFhmI4zXcdyPn0P6AVKWtHRKA1s2W4yzmjPsJXxYTsZaUCJUFNjNjxUUM7d0/s1600/images+(3).jpg" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjwM-uftFN3xlbvRnNqEs2_F7LZkjsA7Z-ce8sH0lw9rUpqM8ay6pEyk38qnpwjJZ6xseEtcjHd1kdf_G41AyHmyHhq2EA2MKmuMueD8vpBlMjSKdMpCCkRB3Ws0MlNjutgjsOzuc3VKrU/s1600/images+(2).jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjwM-uftFN3xlbvRnNqEs2_F7LZkjsA7Z-ce8sH0lw9rUpqM8ay6pEyk38qnpwjJZ6xseEtcjHd1kdf_G41AyHmyHhq2EA2MKmuMueD8vpBlMjSKdMpCCkRB3Ws0MlNjutgjsOzuc3VKrU/s1600/images+(2).jpg" /></a>Γνώμη μου,δείτε τη σειρά....αποφύγετε στη ζωή σας χαρακτήρες σαν της Ασπασίας και του Γιάννη....πλησιάστε την Ερατώ και την Πηνελόπη....και κυρίως κρατήστε στη χούφτα σας αγάπες σαν του Τονίνο ....για να γίνουν όλα στην ώρα τους.....για να μην στοιχίσει η αργοπορία.... με άσχημα και ανεπανόρθωτα αποτελέσματα...<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiLxcLloQRH6RsM9gPU7tGxp_j3bGT8Gk7-YkhkhERtGRMHacD1HGAnsrjQCOJVt2YK8iON9dih54ZlGNeQlXwbj64SrUTdUHzOouoaFrWyQnGGyCX22h2g9jXMfqHq8G5ns0Lj48ADteQ/s1600/images+(5).jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiLxcLloQRH6RsM9gPU7tGxp_j3bGT8Gk7-YkhkhERtGRMHacD1HGAnsrjQCOJVt2YK8iON9dih54ZlGNeQlXwbj64SrUTdUHzOouoaFrWyQnGGyCX22h2g9jXMfqHq8G5ns0Lj48ADteQ/s1600/images+(5).jpg" /></a></div>
<br />
<br /></div>
moments collectorhttp://www.blogger.com/profile/18137998380519668139noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-76645159265476815.post-32259650021017321622014-11-30T23:15:00.000-08:002014-11-30T23:15:15.607-08:00Δεκέμβρης....μήνας με πολλές επιλογές.....<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Ο Δεκέμβρης είναι ο τελευταίος μήνας του χρόνου...Ο επίλογος σε ένα βιβλίο που τελειώνει...κάποιοι περιμένουν αυτό το βιβλίο να πάρει τέλος και κάποιοι άλλοι το αφήνουν με χαρά...ανάλογα με το πως πέρασε ο καθένας διαβάζοντάς το.<br />
Όπως και να χει τον Δεκέμβρη οι περισσότεροι από μας σχεδιάζουμε και βάζουμε στόχους..είτε για κιλά που πρέπει να χαθούν,για ένα ταξίδι που πρέπει να πραγματοποηθεί,κάποια ψώνια που πρέπει να γίνουν...όλοι βάζουμε τέτοιους στόχους.<br />
Σχεδόν κανένας δεν βάζει κάτω τον εαυτό του να σκεφτεί πως πρέπει να γίνει καλύτερος άνθρωπος,να προσφέρει από μόνος του στον άλλο,να δουλέψει μέσα του και μετά γύρω του.Να δουλέψει με τον εαυτό του..<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhG4NsFSjic1Dv_yX1WnYfvD326szyjJ56Msq66PbN4kO1UZ50I81iAdQDq3xEzo96bNMmdG4M30o4e8qoXVtQ9M0USLO8xjFdWpPvvVxChrv7eBRfzR3Qef0kNhG2-Sx54RppTGB1Dm-Q/s1600/please-help.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhG4NsFSjic1Dv_yX1WnYfvD326szyjJ56Msq66PbN4kO1UZ50I81iAdQDq3xEzo96bNMmdG4M30o4e8qoXVtQ9M0USLO8xjFdWpPvvVxChrv7eBRfzR3Qef0kNhG2-Sx54RppTGB1Dm-Q/s1600/please-help.jpg" height="213" width="320" /></a></div>
Όλοι εστιάζουμε σε πράγματα που εμείς κοστολογούμε:ένα παλτό 100 ευρώ,μια φόρμα 50 ευρώ κτλ.Τι συμβαίνει όμως με τις αξίες που κοστολογούνται από μόνες τους;για μια αγκαλιά,για ένα φιλί,ένα χαμόγελο...μήπως πρέπει να δώσουμε βάση σε αυτές τις αξίες που δεν έχουν και φ.π.α;<br />
Ζούμε σε μια παρακμή αξιών,μια παρακμή της χώρας...ας φροντίσουμε λίγο τον άστεγο,τον άπορο,αυτόν που τα Χριστούγεννα και η Πρωτοχρονιά δεν είναι τίποτα από δυο συνηθισμένες μέρες..ας δώσουμε αξία στον άνθρωπο και όχι στην ρημάδα την ύλη που μας σέρνει όλη μας τη ζωή από τη μύτη....ας αναπνεύσουμε ανθρωπιά...εύχομαι καλό και ανθρώπινο μήνα...σε όλους.</div>
moments collectorhttp://www.blogger.com/profile/18137998380519668139noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-76645159265476815.post-88245426897949523852014-11-26T06:01:00.000-08:002014-11-26T06:01:02.381-08:00.........ο γιος μου.......<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Σήμερα έχει γενέθλια ο γιος μου...τον γέννησα όταν ήμουν 20.Τώρα είμαι 36 και εκείνος 16...νιώθω ότι μεγαλώσαμε και συνεχίζουμε να μεγαλώνουμε μαζί...<br />
Νιώθω πολύ περήφανη που είναι γιος μου...σίγουρα όλοι οι γονείς αυτό νιώθουν θα μου πείτε,αλλά θέλω να το γράψω στο μπλογκ μου γιατί είμαι από τα άτομα που δεν μιλάω συχνά...περισσότερο γράφω.Και πως να του γράψω στα καλά καθούμενα ότι τον αγαπώ και είμαι περήφανη που είναι αυτός που είναι..<br />
Σήμερα είναι η μέρα του και μαζί με τη δική του μέρα είναι και η δική μου...γιατί του έδωσα τη ζωή κι εκείνος με τη σειρά του μου έδωσε την ανάσα...το δέσιμο της μάνας με του παιδιού είναι κάτι συγκλονιστικό...εκείνα μαθαίνουν από μας και μεις από κείνα...ο εγωισμός μας μικραίνει και η καρδιά μας βγαίνει από τη θέση της και χτυπάει κάπου έξω από μας...<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhNBqc9yTd1sf5QhkJS4rBCoe4G5UwoqrQP7NPHJI361axFry17PY9Nya2ZbyD82osEXN8xcl8RhRmDIz8iNWQYpMTSmNlgpQWfeexaMFUEfur4I7L2XmATAsQm7hhTJeFerC_6RB71f7w/s1600/1654395_281782608684475_890367283168742139_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhNBqc9yTd1sf5QhkJS4rBCoe4G5UwoqrQP7NPHJI361axFry17PY9Nya2ZbyD82osEXN8xcl8RhRmDIz8iNWQYpMTSmNlgpQWfeexaMFUEfur4I7L2XmATAsQm7hhTJeFerC_6RB71f7w/s1600/1654395_281782608684475_890367283168742139_n.jpg" height="240" width="320" /></a></div>
Δεν πιστεύω ότι είμαι από τις μαμάδες τις προστατευτικές,τις υπερβολικές...ποτέ δεν κυνήγησα τον γιο μου για να φορέσει μπουφάν γιατί θα κρυώσει...του έλεγα πάντα πάρε το μπουφάν σου κάνει κρύο...κι εκείνος έκρινε ανάλογα..αυτό ήθελα να πετύχω με αυτό.Να μην καταπιέζω,να αφήνω να έχει την επιλογή του να αρρωστήσει και να προσέξει την επόμενη φορά ή να το πάρει γραμμή και να ντύνεται από μόνος του.Ποτέ δεν πήγα στο σχολείο να μαλώσω κάποιο παιδί που του έκανε κάτι..ήθελα να πάρει τη σχολική ζωή του στα χέρια του και να στηρίζεται στον εαυτό του..μπορεί κάποιοι να το περάσουν για αδιαφορία.Όμως εγώ έτσι σκεφτόμουν κι έτσι σκέφτομαι...και τώρα που είναι σε αυτή την ηλικία....χαίρομαι και είμαι περήφανη γιατί έχω κάνει ένα γιο που είναι ένα μικρό-έστω στα μάτια μου-πραγματικό αντράκι...θα λύσει τις διαφορές μόνος του,θα υπερασπιστεί τους αδύνατους,θα φυτέψει,θα πάει για κυνήγι,θα ψαρέψει,θα μαγειρέψει,θα οδηγήσει...<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjyrrIz_csm4CDdIKp9oc66tep7hyphenhyphengfHDjGZJ_5PMGM9NIqsXblllW2gxX4CdsLFqBYIP1GsEx-d7Ly-L0jg21jEcANtFOAt2QNwRHa-n1CQwCX_5aV2BcUImuPllDtPExzUmOtgOfGgI0/s1600/10698707_560549127423753_4901264304749437292_n.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjyrrIz_csm4CDdIKp9oc66tep7hyphenhyphengfHDjGZJ_5PMGM9NIqsXblllW2gxX4CdsLFqBYIP1GsEx-d7Ly-L0jg21jEcANtFOAt2QNwRHa-n1CQwCX_5aV2BcUImuPllDtPExzUmOtgOfGgI0/s1600/10698707_560549127423753_4901264304749437292_n.jpg" height="320" width="240" /></a>Θέλω να του ζητήσω συγνώμη,για τις φορές που δεν του έδειξα εμπιστοσύνη και αυτό του κακοφάνηκε...θέλω να του πω πως τον αγαπώ,γιατί δεν έχω μάθει να το λέω...ελπίζω να τον αγκαλιάζω περισσότερο στο μέλλον γιατί οι δικοί μου ξέρουν ότι έχω μεγάλο θέμα με την αγκαλιά και την επαφή...θέλω να του πω ευχαριστώ...που με μαθαίνει τόσα καθημερινά,που με προστατεύει,που με λέει<<κοντούλα μου>>και το λέει με τόση τρυφερότητα που δεν μπορώ να του θυμώσω...θέλω να του πω ευχαριστώ που μου γεμίζει τα κενά,τις στιγμές...που κάθεται και παίζει επιτραπέζια μαζί μου για να κάνουμε πράγματα μαζί-κι ας βαριέται πολλές φορές-..θέλω να του πω συγνώμη που δεν μπορώ να του δώσω περισσότερα....θέλω να του πω ότι είναι ένας από τους δύο λόγους που δεν θα άλλαζα τη ζωή μου με τίποτα....<br />
όλα αυτά ήθελα να πω....συγνώμη,ευχαριστώ,σ αγαπώ....<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhrGQBxxHYwY5NIEig0j7w0g8pYj7yb3_0tvLmVQ7jGc-3t63NN_YxT5ZfvzIYzsN_lrapTDtgHAr_BdqJw0drjNuxB_Jy_Fz6bgWD8Tslcf01H5iROy9L4X9VMv0fOkT0hZisUbozeVDE/s1600/10356159_827859103912301_1398527628943353523_n.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhrGQBxxHYwY5NIEig0j7w0g8pYj7yb3_0tvLmVQ7jGc-3t63NN_YxT5ZfvzIYzsN_lrapTDtgHAr_BdqJw0drjNuxB_Jy_Fz6bgWD8Tslcf01H5iROy9L4X9VMv0fOkT0hZisUbozeVDE/s1600/10356159_827859103912301_1398527628943353523_n.jpg" height="320" width="240" /></a> <br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhZyT-vGlLN5bsukfVEyRbZMt6ptik9ZaawhBSD3p24XVlaTcRkjZK-VYfR-_36vWTweuFiLKPuAQcEIvb_Rrr3SSjbgnF9cT0_r6F2rDxL-UXA_4gYYR61agHvweP0LnnfqXGN3VNGpns/s1600/10409229_723250591090275_5515116646346590492_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhZyT-vGlLN5bsukfVEyRbZMt6ptik9ZaawhBSD3p24XVlaTcRkjZK-VYfR-_36vWTweuFiLKPuAQcEIvb_Rrr3SSjbgnF9cT0_r6F2rDxL-UXA_4gYYR61agHvweP0LnnfqXGN3VNGpns/s1600/10409229_723250591090275_5515116646346590492_n.jpg" height="213" width="320" /></a></div>
η μάνι σου μικρέ μου πρίγκιπα....<br />
<br /></div>
moments collectorhttp://www.blogger.com/profile/18137998380519668139noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-76645159265476815.post-87612529161828882572014-10-30T01:55:00.000-07:002014-10-30T01:55:16.931-07:00Adalia Rose Williams.........<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Αυτό το όνομα έπεσε στα μάτια μου εντελώς τυχαία πριν λίγες μέρες....είδα αρκετό υλικό...χρησιμοποίησα αρκετά χαρτομάντιλα...γιατί ειλικρινά ένιωσα αυτό που νιώθει κανείς όταν ένα παιδί είναι άρρωστο ή όταν ένα παιδί κακοποιείται-μια τρύπα στην καρδιά-...ειδικά αν είσαι μάνα αναρωτιέσαι και λες:γιατί Θεέ μου να παθαίνουν άσχημα πράγματα τα παιδιά;;;και ήθελα και σεις να την γνωρίσετε μέσω εμού...<br />
Η Adalia λοιπόν,είναι μια εξάχρονη μικρή η οποία ζει σε σώμα ηλικιωμένης.Θυμάστε την γλυκιά ταινία με τον Brand Pitt που είχε κάτι ανάλογο?το δυσάρεστο είναι ότι εδώ δεν πρόκειται για ταινία,εδώ μιλάμε για πραγματική ζωή...και όπου πραγματική ζωή υπάρχει σκληρότητα..αυτή η ασθένεια ονομάζεται προγηρία και το σώμα γερνάει με γοργούς ρυθμούς...ο μέσος όρος ζωής των παιδιών που πάσχουν από αυτό είναι 13 χρόνια....<br />
Το κοριτσάκι δεν πηγαίνει σχολείο...χρειάζεται φροντίδα συνέχεια...αλλά αυτό που μου έκανε εντύπωση...είναι η στάση των γονιών της...για την ακρίβεια της μάνας της και του πατριού της...<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg3GbjusOnjoJms4yuY8m_oxnKyL83LOvc7ovszTPOgar80nDr-I-CbFX9tEjXB4ltdaGgC73Kqmkj_cUW_dNcSmNUx8DgzLYMJu5c6xq6YX6D2ETYmkRbwLhMNmFZxPoRiF2FWVN-Vw3U/s1600/ad.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg3GbjusOnjoJms4yuY8m_oxnKyL83LOvc7ovszTPOgar80nDr-I-CbFX9tEjXB4ltdaGgC73Kqmkj_cUW_dNcSmNUx8DgzLYMJu5c6xq6YX6D2ETYmkRbwLhMNmFZxPoRiF2FWVN-Vw3U/s1600/ad.jpg" height="320" width="203" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEimyWjqlnsG9lMWcxVMVBKUfq8P6olzyGr-S1GVv2qFuY7PikLBo8algGfEDKjP7ovyYO_DmPpHIBfcwJxwiCSCXaHmcyhdXHEo-pyBCvB0I3g4D-b6WjSClsIQdKCkDY6HI1oxvnij9tM/s1600/10294395_793329604018178_5934010997823131484_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEimyWjqlnsG9lMWcxVMVBKUfq8P6olzyGr-S1GVv2qFuY7PikLBo8algGfEDKjP7ovyYO_DmPpHIBfcwJxwiCSCXaHmcyhdXHEo-pyBCvB0I3g4D-b6WjSClsIQdKCkDY6HI1oxvnij9tM/s1600/10294395_793329604018178_5934010997823131484_n.jpg" height="400" width="225" /></a></div>
Όταν η Adalia περπατά στο δρόμο,κάποιοι που δεν θέλω να τους χαρακτηρίσω γιατί θα εκφραστώ άσχημα....την κοιτάζουν περίεργα ή σχολιάζουν σαν να μην καταλαβαίνει...όμως ξέρετε πως το αντιμετωπίζουν οι γονείς της;;της λένε ότι την κοιτάζουν περίεργα γιατί δεν έχουν ξαναδεί άγγελο από κοντά....και το κοριτσάκι χαμογελάει πάλι....<br />
Κάποιοι μέσω facebook έκαναν κακεντρεχή σχόλια για τη μητέρα που <<διαφημίζει>>το παιδί της έτσι...κάποιοι άλλοι έβγαλαν σαν είδηση ότι η μικρή πέθανε...<br />
Ειλικρινά....λυπάμαι...λυπάμαι για όλους αυτούς τους μίζερους που δεν έχουν προσωπική ζωή και ασχολούνται με την διαφορετικότητα κάποιων για να γεμίσουν το κενό τους....λυπάμαι που αντί να δώσουν αγάπη,να κάνουν έστω μια προσευχή για το κοριτσάκι ή για οποιοδήποτε παιδί που έχει κάποιο πρόβλημα....αυτοί όλοι κοιτάζουν περίεργα....γελάνε κάποιες φορές....και σπεύδουν να κριτικάρουν...<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEijoXyBsD4nPputv8vGKMWQE9RW_qKxY0sf9a15rOzUAHkm0nYw5DN2LCbRiRcMDco-TCw4MrnCWxuQscwTJjXgxurFyKsv9_7BgBYIxUIuaSEIMO2j54FIYoGVX9QInan7PESc4Nv6Xqc/s1600/10308152_796751227009349_4913484723478332444_n.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEijoXyBsD4nPputv8vGKMWQE9RW_qKxY0sf9a15rOzUAHkm0nYw5DN2LCbRiRcMDco-TCw4MrnCWxuQscwTJjXgxurFyKsv9_7BgBYIxUIuaSEIMO2j54FIYoGVX9QInan7PESc4Nv6Xqc/s1600/10308152_796751227009349_4913484723478332444_n.jpg" height="320" width="319" /></a>Γιατί ρε γαμώτο το ανθρώπινο είδος να είναι το πιο ζωώδες απ όλα τα είδη;;;γιατί δεν κοιτάζει ο καθένας την δική του καμπούρα και την καλή πλευρά του άλλου;γιατί ήμαστε όλοι απομονωμένοι,γεμάτοι χολή για τα επιτεύγματα του διπλανού μας και γεμάτοι οίκτο γι αυτούς που δεν είναι καλά;τόσα αναπάντητα γιατί....που μου μένουν πάντα με πίκρα στο στόμα....σκεφτείτε λίγο ρε γαμώτο....γίνετε άνθρωποι.......όχι με λόγια...με έργα....όχι φανερά....για το φαίνεσθαι....<br />
Ας γίνουν Χριστούγεννα 365 μέρες το χρόνο από δω και μπρος....αγάπη,προσφορά,σεβασμός για τον άλλο ας είναι το μότο όλων μας....<br />
<br />
και κλείνω με μια ευχή γι αυτή τη μικρή....εύχομαι να ζήσεις όσο πιο πολύ γίνεται,να έχεις αυτό το χαμόγελο κρεμασμένο στα χείλη σου και να χορεύεις ασταμάτητα μικρό μου πλασματάκι....:-)</div>
moments collectorhttp://www.blogger.com/profile/18137998380519668139noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-76645159265476815.post-75873070507562989282014-10-24T02:46:00.000-07:002014-10-24T02:46:23.511-07:00am i perfect????who cares.....<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/ocDlOD1Hw9k?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div>
Γεννιόμαστε και παίρνουμε χαρακτηριστικά από τους γονείς μας,πολλά και από τους παππούδες-γιαγιάδες μας.Μετά από την ένωση των γονιών μας,γινόμαστε μια μίξη από πολλά γονίδια....κι έτσι βγαίνει ένα αποτέλεσμα από μπλε,πράσινα,καστανά μάτια...σαρκώδη ή μικρά χείλη,ψηλά ή κοντά πόδια.μεγάλη ή μικρή μύτη και τα λοιπά...<br />
Όταν ήμαστε μικρά δεν καταλαβαίνουμε και πολλά πράγματα από την εμφάνισή μας...μεγαλώνοντας και πηγαίνοντας στο σχολείο,βλέπουμε κι άλλα παιδιά,πιο όμορφα από μας,με έφεση στα αθλήματα,στα μαθηματικά,στα μαθήματα γενικώς...από κει και πέρα πιστεύω αρχίζουν οι συγκρίσεις...εκεί αρχίζει να φτιάχνεται και ο χαρακτήρας μας ο οποίος ναι μεν έχει να κάνει κι αυτός με τα γονίδια,αλλά κυρίως με τον τρόπο που αντιμετωπίζουμε τη ζωή και τα καλά ή τα κακά της...<br />
Αυτή η σύγκριση που κάνουν οι γονείς στα παιδιά τους με άλλα παιδιά...πόσοι δεν έχετε ακούσει :ρε να σε περάσει η Μαιρούλα;ή τι παραπάνω έχει από σένα ο Κωστάκης;και πολλά παρόμοια...γιατί στην Ελλάδα ζούμε και πιστεύω πως όλοι λίγο πολλοί έχουμε γίνει αντικείμενο σύγκρισης με κάποιον άλλο...<br />
Το θεωρώ μεγάλη βλακεία,νιώθω ότι δεν το έχω κάνει στα παιδιά μου....κι εκείνα το ίδιο λένε όταν τα έχω ρωτήσει αλλά με τον εαυτό μου δεν ήμουν και τόσο επιεικής..επειδή η μητέρα μου με σύγκρινε με άλλους,συνέχισα να το κάνω κι εγώ μέσα μου με μένα...θυμάμαι που είχα θέμα με το ύψος μου,τη μύτη μου,τα μαθήματα της θετικής κατεύθυνσης και πολλά άλλα...σταμάτησα να το κάνω μεγαλώνοντας και βλέπω ότι τώρα πια ειδικά ζω την απόλυτη ελευθερία...<br />
Γουστάρω που είμαι μικροκαμωμένη,μ αρέσει που έχω τη μύτη του πατέρα μου,αγαπώ τα μαθήματα της θεωρητικής κατεύθυνσης...με θεωρώ τυχερή γιατί αλλιώς δεν θα έγραφα...θα ήμουν καλή με τους αριθμούς που τους νιώθω τόσο ξερούς,,,τόσο απόλυτους...και όχι με τις λέξεις που με κάνουν να ονειρεύομαι και να ελπίζω..<br />
Μ αρέσει που είμαι η στρούτζω της παρέας,γιατί ακόμη κι αυτό έχει μια μαγεία...αγαπώ να είμαι εγώ...είμαι τέλεια για μένα...και δεν το λέω με ξιπασιά....απλά τα περιττά κιλά,η δειλία μου σε πολλά πράγματα,το αλτσχάιμερ που με χαρακτηρίζει είναι δικά μου...άρα κι αυτά τα αγαπώ κι ας μην είναι τόσο τέλεια πάνω μου..<br />
Αν θέλετε να με ακούσετε....σας δίνω μια συμβουλή-και μάλιστα δωρεάν-μην συγκρίνετε τα παιδιά σας για κανένα λόγο,εστιάστε στα δυνατά του σημεία-και όσο για σας τους ίδιους απενεχοποιήστε οτιδήποτε σας είναι βαρίδι στα πόδια και την καρδιά...κακομάθετε τον εαυτό σας και αγαπήστε τον..μετά κι αυτός θα αγαπήσει τα πάντα γιατί θα ξέρει να αγαπά...si vis amari ama-αν θες να σ αγαπούν αγάπα....και θα έχετε αγγίξει την ευτυχία....</div>
moments collectorhttp://www.blogger.com/profile/18137998380519668139noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-76645159265476815.post-77494309488179977332014-10-22T09:14:00.003-07:002014-10-22T09:14:37.772-07:00Δον Κιχώτης....<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhihrtukZ82Azz1rhcGq4gnrN1hMTqtI8ac0z4WWB2riTxXNDbnaiaMmGM3o4IC5gJ2HaYgd5LTzr6g6v7B3M-3qhyVBnTIoLGRFbIL2oAoMGRNG87rDBSaGC-qKgS2CS382ZL29E9x35k/s1600/134_Don+Kihotis.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhihrtukZ82Azz1rhcGq4gnrN1hMTqtI8ac0z4WWB2riTxXNDbnaiaMmGM3o4IC5gJ2HaYgd5LTzr6g6v7B3M-3qhyVBnTIoLGRFbIL2oAoMGRNG87rDBSaGC-qKgS2CS382ZL29E9x35k/s1600/134_Don+Kihotis.jpg" height="400" width="400" /></a></div>
<span style="background-color: white;"><span style="color: #141823; font-family: Helvetica, Arial, lucida grande, tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: x-small;"><span style="line-height: 17.9400005340576px; white-space: pre-wrap;"> Σαν Δον Κιχώτης των καιρών ψάχνω ανεμόμυλους για να κρατήσω την ανάσα μου..δεν βρίσκω τίποτα και έτσι φορώ την πανοπλία μου για να αντέξω..τόση σκληρότητα,συμφέρον και βρωμιά..ούτε τα πέταλα του αλόγου μου δεν αντέχουν...</span></span></span><br />
<span style="background-color: white;"><span style="color: #141823; font-family: Helvetica, Arial, lucida grande, tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: x-small;"><span style="line-height: 17.9400005340576px; white-space: pre-wrap;"> ο φίλος μου ο Σάντσο πάντα δίπλα μου σιωπηλός μ ακολουθεί...με το κεφάλι του σκυφτό ο καημένος,προσπαθεί να κρατηθεί κι αυτός από μένα.Είναι τόσο αδύναμος</span> <span style="line-height: 17.9400005340576px; white-space: pre-wrap;">μονάχος του...μα εγώ δεν έχω τίποτα</span> <span style="line-height: 17.9400005340576px; white-space: pre-wrap;">πέρα απ το δόρυ μου και το άλογό μου...πολέμησα σκληρά μ αυτά τα δυο,μα κουράστηκα πια...η πανοπλία</span> <span style="line-height: 17.9400005340576px; white-space: pre-wrap;">είναι το κέλυφος που κρύφτηκα και δεν θέλω να βγω...πάντα</span> <span style="line-height: 17.9400005340576px; white-space: pre-wrap;">εκεί από δω και πέρα...πάντα</span> <span style="line-height: 17.9400005340576px; white-space: pre-wrap;">μέσα απ τα σίδερα..η καρδιά θα ναι κρυμμένη..</span></span></span><br />
<span style="background-color: white;"><span style="color: #141823; font-family: Helvetica, Arial, lucida grande, tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: x-small;"><span style="line-height: 17.9400005340576px; white-space: pre-wrap;"> κι όταν τα δάκρυα</span> <span style="line-height: 17.9400005340576px; white-space: pre-wrap;">βγαίνουν απ τα μάτια μου,τότε η σκουριά της πανοπλίας</span> <span style="line-height: 17.9400005340576px; white-space: pre-wrap;">μπήγεται στο σώμα μου,στα κόκκαλά μου και τα δηλητηριάζει...όπως με δηλητηρίασαν και κείνοι οι ανεμόμυλοι..που είχα αφήσει κάποτε πίσω μου και κείνοι που φαίνονται αχνά μακριά μπροστά μου....</span></span></span></div>
moments collectorhttp://www.blogger.com/profile/18137998380519668139noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-76645159265476815.post-23099440558429323722014-10-04T22:32:00.000-07:002014-10-04T22:32:14.579-07:00Σκεπτόμενη την ιδιοσυγκρασία μου....<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgp7ioc_MN9w9anE81RniUiFvWeS7jRewbmrheve7wcgXkW9BPCuJxgKgEDYh8n1zvN4MpF4sX_GhSb8xDzTxYpfBmfio-ny55RMNhMItXVyCAi1lHrOMTUqTc9jJyiAJl6XfPolMtA-zc/s1600/2342ee2e4f2a6bad117611c45d580366.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgp7ioc_MN9w9anE81RniUiFvWeS7jRewbmrheve7wcgXkW9BPCuJxgKgEDYh8n1zvN4MpF4sX_GhSb8xDzTxYpfBmfio-ny55RMNhMItXVyCAi1lHrOMTUqTc9jJyiAJl6XfPolMtA-zc/s1600/2342ee2e4f2a6bad117611c45d580366.jpg" height="400" width="301" /></a></div>
Από μικρή ήμουν αγοροκόριτσο.Αγαπημένο μου παιχνίδι το ποδόσφαιρο,πάντα επιθετική όταν παίζαμε και πάντα γεμάτη πάθος..στο σπίτι ασχολιόμουν με playmobil και κάρτες αυτοκινήτων.Φορούσα σορτσάκια και παντελόνια και η μόνη μέρα που άφηνα τον εαυτό μου να φοράει φορεματάκια ήταν η Κυριακή λόγω εκκλησίας.Εννοείται ότι όταν επέστρεφα σπίτι, μετά τη λειτουργία το φόρεμα γινόταν κουβάρι πάνω στο κρεβάτι μου και ξαναφορούσα το αγαπημένο μου τζιν...τα μακριά μαλλιά μου ήταν το μόνο κοριτσίστικο στοιχείο πάνω μου.<br />
Όταν πήγαινα στο χωριό η γιαγιά προσπαθούσε να με μάθει να κάνω δουλειές,αλλά εγώ της απαντούσα ατάραχα τρώγοντας ένα τσαμπί σταφύλι:καλέ γιαγιά τις δουλειές θα τις κάνει ο άντρας μου και εγώ θα δουλεύω.Εκείνη χαμογελούσε αινιγματικά χωρίς να λέει τίποτα..Όταν μου πήραν δώρο το πρώτο μου ποδήλατο εγώ το κοιτούσα δυσαρεστημένη γιατί είχε βοηθητικές ρόδες.Το έβρισκα τόσο κοριτσίστικο να ανέβω πάνω κει με βοήθεια, που αντί να χαρώ βούρκωσα-γιατί δεν έκλαιγα μπροστά στους άλλους-και όταν όλοι πήγαν στις δουλειές τους λέγοντάς με αχάριστη,έβγαλα μόνη μου τις βοηθητικές και έμαθα αμέσως σε κατηφόρα..ένιωθα ελεύθερη και δυνατή.<br />
Τα χρόνια του δημοτικού και του Ταρζάν πέρασαν-γιατί έκανα κι αυτόν στα παιχνίδια μας-και έφτασα στο γυμνάσιο.Εκεί το στυλ μου άλλαξε.Το τζιν έγινε σκισμένο και ταλαιπωρημένο,σκουλαρίκι σταυρό στο αυτί-επηρεασμένη από τα ακούσματα του George Michael-κουρεμένα κοντά μαλλιά,αυτό ήταν το στυλ μου..<br />
Στο λύκειο άρχισα να μαλακώνω..ανακάλυψα ολόκληρο κόσμο από μακιγιάζ,φορεματάκια,τακούνια...άρχισε να μου αρέσει..ήταν ένα καινούργιο παιχνίδι για μένα όλα αυτά τα πασαλείμματα με τις μπογιές και τα αρώματα.<br />
Μετά το λύκειο που είχα και μωρό πέρασα μια άσχημη φάση,αυτή του μικρομέγαλου ανθρώπου.Δεν ένιωθα δεσποινίς μα ούτε και απόλυτα κυρία..ελεύθερη μα και μαμά...όλο αυτό μαζί είχε το δυσάρεστο αποτέλεσμα του ταγέρ και των δαχτυλιδιών...είχε μια αντίθεση η ηλικία με την κατάσταση..άργησα να τα ξεμπερδέψω.<br />
Η ηλικία που είμαι τώρα και το ντύσιμο και ο χαρακτήρας,μου μοιάζουν τόσο στην φωτογραφία που βλέπετε αρχικά που δεν γινόταν να μην βάλω ανάρτηση...<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/rkKvxKQj6ns?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div>
Γενικά είμαι ο εαυτός μου..θα βάλω γαλοτσάκι με σορτς νταλακαλόκαιρο, σορτσάκι με κάλτσες μάλλινες στο σπίτι...θα πάω στην εκκλησία με τζιν και σε ροκ συναυλία με φουστίτσα φρουφρου..θα πάω στη δουλειά με μπλούζα του superman και θα βγω ραντεβού με σαγιονάρα.Θα βαφτώ για να πάω στη λαϊκή,μα ίσως το Σαββατόβραδο να μην το κάνω...δεν θα ντυθώ ανάλογα με την περίσταση,θα ντυθώ ανάλογα με τη διάθεση...γιατί έτσι είμαι εγώ...και μ αρέσει...μ αρέσει να είμαι η πριγκίπισσα της ζωής μου μα και ο άντρας μέσα σ αυτήν..μ αρέσει να πίνω μοσχάτο ντάστι ντελικάτα με φτιαγμένα νύχια,μα να πίνω και μπύρα από το μπουκάλι σκουπίζοντας τα χείλη μου με την ανάστροφη του χεριού μου..διχασμένη προσωπικότητα θα σκεφτούν κάποιοι....απλά Νάντια θα πω εγώ.....καλή Κυριακή!</div>
moments collectorhttp://www.blogger.com/profile/18137998380519668139noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-76645159265476815.post-42395956676170154732014-10-03T07:43:00.002-07:002014-10-03T07:43:36.511-07:00vintage vs modern 1-0<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Βγαίνοντας μια βόλτα στα μαγαζιά βλέπει κανείς ότι το vintage style έχει επιστρέψει δυναμικά στη ζωή μας...<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi5fbstfZWVXqaVCDnB7KGVgvPI8hyphenhyphen9lFhR0vxXqjBrSdTHEUHqeMfImdiIjqlCx7n3wQjzO_bmgMSsz-CGD6wgqdgEVIODCwDDlJF2iP2FTPsO2bbLK2yReVWnQqYU2-psYj07c89kFQI/s1600/9.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi5fbstfZWVXqaVCDnB7KGVgvPI8hyphenhyphen9lFhR0vxXqjBrSdTHEUHqeMfImdiIjqlCx7n3wQjzO_bmgMSsz-CGD6wgqdgEVIODCwDDlJF2iP2FTPsO2bbLK2yReVWnQqYU2-psYj07c89kFQI/s1600/9.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Δώσε σ ένα κορίτσι τα σωστά παπούτσια και θα κατακτήσει τον κόσμο(marilyn monroe)</td></tr>
</tbody></table>
Στα μαγαζιά με είδη σπιτιού δεν υπάρχουν έντονα χρώματα,μινιμαλιστικές τάσεις ή έθνικ μόδα.Βλέπεις παλ αποχρώσεις,καμπυλωτές γραμμές και αντίκες...υπάρχουν κουτιά σε μπισκότα-εκείνα τα παλιά τα στρογγυλά με τις λευκές σουρωτές θήκες μέσα τους-,δαντελωτά σεμέν και πολυτελείς πολυέλαιοι..<br />
Τα σετ τσαγιού της Γαλλικής εποχής κοσμούν βιτρίνες και πολυθρόνες Ελισαβετιανής εποχής στέκονται σε γωνίες δίπλα σε δαντελωτές κουρτίνες..όλα είναι πιο παλ,πιο λιτά,πιο απέριττα..<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiR3DtxsLPcdy6iglZUumu_k-3wioAw2z7XpIXSgiD498IjolWoVpdSKX7AM5epkQ6DwHFj6_m79McKwd2lNMg7ZNZZBEybC8nvGXdeTgLcAX8Q8ZE15coS7ssUtnAgmXjl8sVRHMOZqI8/s1600/3.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiR3DtxsLPcdy6iglZUumu_k-3wioAw2z7XpIXSgiD498IjolWoVpdSKX7AM5epkQ6DwHFj6_m79McKwd2lNMg7ZNZZBEybC8nvGXdeTgLcAX8Q8ZE15coS7ssUtnAgmXjl8sVRHMOZqI8/s1600/3.jpg" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgUWB3R_Phelwt2BVaWlW4aXrGzv3kvMwTSwGt9oXmnVxSAbdrNvxdIWsurKHeEr_xY3jAiPSRkXuOpEXE9Nn2mTn4qdtcYe8yVT4DRMLWYEg1VQkegKZERrs4zVbZEMefbmW8440ccySY/s1600/1.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgUWB3R_Phelwt2BVaWlW4aXrGzv3kvMwTSwGt9oXmnVxSAbdrNvxdIWsurKHeEr_xY3jAiPSRkXuOpEXE9Nn2mTn4qdtcYe8yVT4DRMLWYEg1VQkegKZERrs4zVbZEMefbmW8440ccySY/s1600/1.jpg" /></a> Μπορείς να δεις τσίγκινα ποτιστήρια και κουβάδες,μπουφέδες βαμμένους με πατίνα,δίσκους που σερβίρουν τσάι..για μπιμπελό υπάρχουν πορσελάνινες κούκλες με φορέματα εποχής και ρολόγια παλιάς κοπής και μεγάλων διαστάσεων..οι ροτόντες επανέρχονται και τα σιδερένια κρεβάτια επίσης.<br />
Τα σκούρα χρώματα δεν είναι πια της μόδας,ούτε οι γραμμές μοντέρνων επίπλων.Υπάρχει come back της ρουστίκ εποχής..<br />
Ακόμη και στα ρούχα...βλέπουμε ζακέτες κεντημένες με βελονάκι,λεπτεπίλεπτες χαμηλές γόβες,φούστες σαν κοφτά τραπεζομάντηλα και τα μαγιό προσθέτουν ύφασμα αντί να αφαιρούν όπως μέχρι και πριν λίγα χρόνια..<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg-H0c0z3L8dtmOvmYOrogOGJj2tmeSCr90WwpvVYcprUsSCZvLPAXmCVEQa8gNHu1XeoV-lFIWc706-pZt9vdcjAY3qHnmeRVcpizgT4XO0cyZ9G_ZNOG0VwMGrrh6a8KbUyaMYQ-AU3M/s1600/5.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg-H0c0z3L8dtmOvmYOrogOGJj2tmeSCr90WwpvVYcprUsSCZvLPAXmCVEQa8gNHu1XeoV-lFIWc706-pZt9vdcjAY3qHnmeRVcpizgT4XO0cyZ9G_ZNOG0VwMGrrh6a8KbUyaMYQ-AU3M/s1600/5.jpg" /></a> Η ρομαντική εποχή προσπαθεί απεγνωσμένα να αναγεννηθεί...και νομίζω ότι ο άνθρωπος βαρέθηκε το άψυχο,κρύο μοντέρνο γύρω του...θέλει να ξαναθυμηθεί παλιές καλές εποχές με αυθεντικότητα και φινέτσα..ο κόσμος έχει ανάγκη από ρομαντισμό και λιτότητα...έχει ανάγκη από καλό γούστο.Από γυναίκες με παλτό κι όχι με φουσκωτά μπουφάν..από κοπέλες με υφασμάτινα παντελόνια και όχι από άχαρα τζιν,από γυναίκες με γόβες και φούστες μίντι..βαρεθήκαμε όλοι τα μίνι πιστεύω..δεν έχουν καθόλου φαντασία εξάλλου..<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh4rox4xx0lUoJRW59zw-SVYTe4vf8Ld7B_ZnzWFXcP0W-iVsHWNrTqmb22ZGrdNTLKqk2IcAcvgReqc1Vlr3CTGPkvoFN4AOHET-ZABxz-np-sqR-cBi2eD-pZA4HOhyo53a415xmXgD8/s1600/4.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh4rox4xx0lUoJRW59zw-SVYTe4vf8Ld7B_ZnzWFXcP0W-iVsHWNrTqmb22ZGrdNTLKqk2IcAcvgReqc1Vlr3CTGPkvoFN4AOHET-ZABxz-np-sqR-cBi2eD-pZA4HOhyo53a415xmXgD8/s1600/4.jpg" /></a> Δεν είμαι πασέ,μέχρι πριν λίγα χρόνια ούτε εμένα μου άρεσαν τα βαριά έπιπλα και τα παλιακά ρούχα. Ένιωθα πως μύριζαν μούχλα και θεωρούσα πως ήταν μια εποχή ξεπεσμένων αφεντάδων που μου μετέδιδαν μια μελαγχολία. ...όμως σε μια χώρα που τρέχει με χίλια στο μοντέρνο,θέλω να πατήσω λίγο φρένο και να θυμηθώ τα παλιά...να φορέσω δερμάτινα γάντια-που είναι τόσο γυναικεία και σέξι-φουλάρια και σκουλαρίκια που είναι καταχωνιασμένα στα συρτάρια της γιαγιάς,να πιω το τσάι μου από το σετ της τσαγιέρας που κρατάω σκονισμένο στον μπουφέ της τραπεζαρίας μου..<br />
Νιώθω την ανάγκη να γυρίσω πίσω,όπως άλλωστε και η μόδα,όπως και ο κόσμος γενικά...<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiXuldiXZcokMWhVpT5gWBC5o6c2Bt6k8FX5u1ilFKU8dkjw5zEkpbagGFqYV1wSuSS8WRXo-NzkJ7CU8odHou6ApXDKPdyecv0xweRyKlOEcAcBDovTrKSGxqeFftv68rkQdjgCf0op3A/s1600/6.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiXuldiXZcokMWhVpT5gWBC5o6c2Bt6k8FX5u1ilFKU8dkjw5zEkpbagGFqYV1wSuSS8WRXo-NzkJ7CU8odHou6ApXDKPdyecv0xweRyKlOEcAcBDovTrKSGxqeFftv68rkQdjgCf0op3A/s1600/6.jpg" /></a> Ας αγαπήσουμε εκείνη την pin up εποχή,ας γίνουμε brunette girls.Μην ξεχνάμε ότι θεάρες γεννήθηκαν εκείνη την εποχή..γυναίκες που δεν έδειχναν πολλά,γυναίκες που το μυστικό της ομορφιάς τους ήταν το γεμάτο αυτοπεποίθηση χαμόγελό τους.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgrTH5JR5EsvO4KKzD2_lqxr8GjT07qpqODLZVgbZugob4NjnA64JSkQgY4jYF7hmv0FQHJEOlXe0vYIYfYk9JMub-GCqQqTX0kDsDHGxNgbGeA0oQMaqYUzRcEQ7RsEs9XGWkWPuFZTWA/s1600/7.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgrTH5JR5EsvO4KKzD2_lqxr8GjT07qpqODLZVgbZugob4NjnA64JSkQgY4jYF7hmv0FQHJEOlXe0vYIYfYk9JMub-GCqQqTX0kDsDHGxNgbGeA0oQMaqYUzRcEQ7RsEs9XGWkWPuFZTWA/s1600/7.jpg" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgpGJBBFSWyLssBUoHNjRclXGSic0ZirTXDBCQoyzxxiscmcW1JOz_D-IOs7yXAbdZL49az3uPApeiDJnyNybwL0iBGIoGogD1jX9ytlHQlTTmE-n23HVOWQJZ_lmGf4XSbjyJx-8HsjBM/s1600/2.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgpGJBBFSWyLssBUoHNjRclXGSic0ZirTXDBCQoyzxxiscmcW1JOz_D-IOs7yXAbdZL49az3uPApeiDJnyNybwL0iBGIoGogD1jX9ytlHQlTTmE-n23HVOWQJZ_lmGf4XSbjyJx-8HsjBM/s1600/2.jpg" /></a></div>
Νομίζω ότι κάτι καλό θα βγει από όλο αυτό...αν ξαναβγάλουμε παλιά έπιπλα από την αποθήκη και τα βάλουμε μες στο σπίτι μας,σίγουρα θα ζεστάνουν την καρδιά μας.Αν διαβάσουμε βιβλία εποχής θα μας ταξιδέψουν απίστευτα όμορφα...Εξάλλου οι τόμοι τους κουβαλούν μια παλιά εποχή γεμάτη πρίγκιπες και πύργους...ας ταξιδέψουμε στο παραμύθι τους....<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEioo0y3y16pOugXf0hVb9hJUIG6tMB-nAiZbiab6q_yJUrrW0I3OLBw-z9jQO0hMc3eDcsBNT_2NbII3hi2rtoW4cAQ9rsXbG-wz5nVEgDecXp0p2sqdtmCDgkZToE54_JuZ3mv42hKEZ8/s1600/11.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEioo0y3y16pOugXf0hVb9hJUIG6tMB-nAiZbiab6q_yJUrrW0I3OLBw-z9jQO0hMc3eDcsBNT_2NbII3hi2rtoW4cAQ9rsXbG-wz5nVEgDecXp0p2sqdtmCDgkZToE54_JuZ3mv42hKEZ8/s1600/11.jpg" /></a><br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhhiSpKxIkhsS7luMzsSNF00bBsrD4o_94mPTTMVArakuESnOp0QvqCckqmLFYC6L6R7NaHuwhwBwVFKZREyaUa9gJsLWQ94aXgfsBvF97LXF6ZK71Z3-vtYw-Rvc8AgdJTtUSBlobYY98/s1600/10.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhhiSpKxIkhsS7luMzsSNF00bBsrD4o_94mPTTMVArakuESnOp0QvqCckqmLFYC6L6R7NaHuwhwBwVFKZREyaUa9gJsLWQ94aXgfsBvF97LXF6ZK71Z3-vtYw-Rvc8AgdJTtUSBlobYY98/s1600/10.jpg" /></a><br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi3XH9avk7iqYih9hS0CEnvdo0JovppzcYX5GrHXEzaiUKhx_MI5BdxpERTf-mF4M_NOaWGeP4mVBc1mapgENKhpek5aamK8sd8QVU0MsP9yODSdJ2tplvyYCQBPLAjEtzGc7VKmqjA-nA/s1600/images+(38.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi3XH9avk7iqYih9hS0CEnvdo0JovppzcYX5GrHXEzaiUKhx_MI5BdxpERTf-mF4M_NOaWGeP4mVBc1mapgENKhpek5aamK8sd8QVU0MsP9yODSdJ2tplvyYCQBPLAjEtzGc7VKmqjA-nA/s1600/images+(38.jpg" /></a></div>
</div>
moments collectorhttp://www.blogger.com/profile/18137998380519668139noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-76645159265476815.post-6567040147068856132014-09-26T08:27:00.000-07:002014-09-26T08:27:14.962-07:00ο γύρος του κόσμου....<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg6IuKUTSdbS6Aye-Z_6wl-eupH5ZIHgNs9mZ9Bp0al_Re-3VSbZz-iaEfI6IdAt7CSj7HyHbXY2aNNCAYOFfOjCbmO37fctW1FO6PibYA5q_MDfC0Iw9kyhEyynPv3EeLYO6DNiK4I1qE/s1600/10603435_860344593978745_5139674365838895954_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg6IuKUTSdbS6Aye-Z_6wl-eupH5ZIHgNs9mZ9Bp0al_Re-3VSbZz-iaEfI6IdAt7CSj7HyHbXY2aNNCAYOFfOjCbmO37fctW1FO6PibYA5q_MDfC0Iw9kyhEyynPv3EeLYO6DNiK4I1qE/s1600/10603435_860344593978745_5139674365838895954_n.jpg" height="304" width="640" /></a></div>
Σίγουρα η εικόνα δεν ταιριάζει με τον καιρό..το καλοκαιράκι μας άφησε για τα καλά σήμερα..η καυτή ανάσα του μας αποχαιρέτησε κάποια στιγμή όταν σταμάτησε η βροχή..και μετά έβαλε ψυχρούλα..το καλοκαίρι μας χαιρέτησε αξιοπρεπώς και έφυγε για άλλα μέρη μακρινά...<br />
Εκεί είμαι σήμερα και γω..οι σκέψεις μου και τα θέλω μου είναι ανεβασμένα σε αυτή τη βέσπα και κάνουν ταξίδια..όσο το σώμα μου κάθεται πίνοντας τον καφέ του στον καναπέ,η καρδιά μου ονειρεύεται τη Ρώμη..πόσο όμορφα θα είναι αυτή την εποχή με τις βροχές της και τον κόσμο να πηγαινοέρχεται...επόμενη στάση η Πράγα,το Παρίσι,η Ισπανία,το Μεξικό..ας πάω και λίγο παραπέρα Νέα Υόρκη,Καναδά,Ντουμπάι...η βέσπα αυτή είναι μαγική και η κάθε βαλίτσα κι ένας τόπος με εικόνες...θέλω να πάω παντού,να βραχώ,να ιδρώσω,να νιώσω δέος και ηρεμία,να δοκιμάσω νέες γεύσεις φαγητών,να προσευχηθώ,να αγγίξω λουλούδια και περίεργα ζώα,να δω ηλιοβασιλέματα και ανατολές...<br />
Έχω και κασετόφωνο μαζί...δεν αρκεί η εικόνα,θέλω και ήχο..θέλω και μυρωδιές..μυρωδιές γιασεμιών και βρεγμένου χώματος..θέλω αλμύρα.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/SzBWC-gCLZI?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div>
Να γυρίσω πίσω γεμάτη από αυτόν τον πλανήτη που τόσο αγαπώ και τρελαίνομαι να τον γυρίζω καθώς τον κρατώ στα χέρια μου..ταξίδια ψυχής..ταξίδια ζωής...που είναι από τα λίγα πράγματα που αξίζουν σε αυτή τη ζωή..<br />
Η βέσπα μου κουράστηκε για σήμερα..θέλει παρκάρισμα στην αυλή,θέλει να επιστρέψουμε στη βάση μας...στο σπίτι μας...εδώ που ένας ζεστός μυρωδάτος καφές πάντα με περιμένει...</div>
moments collectorhttp://www.blogger.com/profile/18137998380519668139noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-76645159265476815.post-25063805399375556172014-09-24T14:40:00.003-07:002014-09-24T14:40:31.058-07:00κάτι προσωπικό...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
που θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας...<br />
Συμβαίνουν πράγματα στη ζωή που νιώθουμε,πιστεύουμε,ελπίζουμε πως τα παθαίνουν μόνο οι άλλοι...εμείς ήμαστε τόσο εγωιστές ή τόσο αισιόδοξοι που θεωρούμε ότι ήμαστε άτρωτοι σε πολλά ή τυχεροί..<br />
ήρθε η μέρα να κάνω τη γυναικολογική εξέταση της χρονιάς..μια τυπική διαδικασία,που περιμένω ν ακούσω το : όλα μια χαρά..<br />
Αυτή τη φορά δεν έγιναν τα πράγματα ακριβώς έτσι..αυτή τη φορά άκουσα τη γυναικολόγο μου να λέει: Νάντια, κάτι δεν μου αρέσει στο δεξί σου στήθος...<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiQMnrFLaEh5pQTlIPT7sRJrKuB9sj4Mxp6hDxE7R9ISJSaj4d84kER_paphCRCm0jBkgXQmo4QIlkRePQw7i5ST1BgHrHLBm4Rk-lnbBLfreygG_gmLEVZX9RTK34SDEwoWdb5HQ_5Lpw/s1600/breast-cancer.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiQMnrFLaEh5pQTlIPT7sRJrKuB9sj4Mxp6hDxE7R9ISJSaj4d84kER_paphCRCm0jBkgXQmo4QIlkRePQw7i5ST1BgHrHLBm4Rk-lnbBLfreygG_gmLEVZX9RTK34SDEwoWdb5HQ_5Lpw/s1600/breast-cancer.jpg" height="240" width="320" /></a></div>
Το χαμόγελό μου πάγωσε..πήρα το χαρτί με τις ειδικές εξετάσεις που έπρεπε να κάνω και βγήκα συννεφιασμένη από το ιατρείο..<br />
Μέχρι να φτάσω στο αυτοκίνητο οι σκέψεις που έκανα ήταν:αν έχω κάτι σοβαρό,τα παιδιά μου;τι θα γίνουν;<br />
Μπήκα στο αυτοκίνητο και πήρα βαθιές ανάσες..ότι και να γινότανε θα το αντιμετώπιζα..μεγάλο κορίτσι είμαι,μου χουν τύχει κι άλλα και τα ξεπέρασα...αυτές οι σκέψεις με ηρέμησαν..<br />
Και να λοιπόν,η μέρα της μαστογραφίας...περίμενα τη σειρά μου για να γίνει η εξέταση και οι σκέψεις μου ήταν ακριβώς αυτές..<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi3sntFnZB-fIXiHMM3b2l36peVdEbaSkdADQn3zznPp4I8hMy0f4MvI9VVf3iit0zdLOU5AAkQTaS02i4ycZUaKDmebx46AtTgx3OZSKMWbx2gW5cn9KO5pTpd0x6roMOj9CgdWiXHuC0/s1600/carver.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi3sntFnZB-fIXiHMM3b2l36peVdEbaSkdADQn3zznPp4I8hMy0f4MvI9VVf3iit0zdLOU5AAkQTaS02i4ycZUaKDmebx46AtTgx3OZSKMWbx2gW5cn9KO5pTpd0x6roMOj9CgdWiXHuC0/s1600/carver.jpg" height="202" width="320" /></a>Νάντια,θυμάσαι που έλεγες πάντα πως θα ήθελες μια πλαστική στήθους;πως γενικά δεν ήσουν ευχαριστημένη με ότι είχες και ήθελες κάτι ψεύτικο πάνω σου;πως θα ήσουν χωρίς στήθος;έχεις αναρωτηθεί;καλύτερα αυτό που έχεις από το τίποτα έτσι;η φωνή μέσα μου ακουγόταν σκληρή...πάντα είμαι σκληρή με τον εαυτό μου..μα ειλικρινά,μια άλλη φωνούλα από το πουθενά ξεπετάχτηκε αδικημένη να με υπερασπιστεί.Οι εσωτερικές μου φωνές σε αντιπαράθεση.Εντάξει,όλοι έχουμε θέματα με την εικόνα μας,κάτι δεν μας αρέσει πάνω μας...όμως τώρα καταλαβαίνω και την αξία του δικού σου.Αυτό το στήθος θήλασε τα παιδιά μου,κρυώνει,ζεσταίνεται,φιλοξενεί ανάμεσά του την καρδιά μου,έχει δεχτεί ερωτικά αγγίγματα...έχω μεγαλώσει μαζί του και το θέλω έτσι όπως είναι..είναι κομμάτι μου,είμαι εγώ..<br />
Η πόρτα άνοιξε και η γιατρίνα με φώναξε μέσα:έτοιμη;δε φοβάσαι ,μου είπε..όχι της απάντησα...γιατί μέσα σε κείνη την αίθουσα αναμονής,μέσα σε κείνο το εικοσάλεπτο της καθυστέρησης,ξαναθυμήθηκα να αγαπώ τον εαυτό μου όπως είναι...γιατί είμαι μοναδική στον πλανήτη όπως όλοι μας(και δεν το λέω ψωνίστικα)...<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/Mg1IHnEyjH8?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div>
Η σημερινή ανάρτηση έχει να κάνει με αυτό...αγαπώ εμένα....προσέχω εμένα...είμαι εδώ για μένα....φιλική συμβουλή προς όλους,πριν γίνει κάτι αρνητικά αναπάντεχο.....</div>
moments collectorhttp://www.blogger.com/profile/18137998380519668139noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-76645159265476815.post-4160785824938527572014-09-16T22:58:00.000-07:002014-09-16T22:58:15.529-07:00χρόνια πολλά.....<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Είχε φτάσει η μέρα να βαφτίσω την κόρη μου...η νονά της είναι μια φίλη μου από το δημοτικό...παλιές φιλίες δοκιμασμένες...<div>
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgVMHTd7WZEyJs9l-GciK4G9lG6Uw1jDO_DaSLOOb_jPG1E2pK4EmmKNXmEPzgbuBh2D-pm4gEBFwP-jOGnqA66VQgkte9Y8PgG5ZWAxjDyURiHkEsitB9aUu1W6d9Fy2pTNPTutAl-Mss/s1600/1912118_725411644150019_2093391234_n.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgVMHTd7WZEyJs9l-GciK4G9lG6Uw1jDO_DaSLOOb_jPG1E2pK4EmmKNXmEPzgbuBh2D-pm4gEBFwP-jOGnqA66VQgkte9Y8PgG5ZWAxjDyURiHkEsitB9aUu1W6d9Fy2pTNPTutAl-Mss/s1600/1912118_725411644150019_2093391234_n.jpg" height="200" width="150" /></a>-Να δώσουμε κι ένα δεύτερο όνομα;μου λέει.</div>
<div>
-Ποιο να είναι αυτό;της λέω κι εγώ.</div>
<div>
-Της μάνας μου Σοφία,ή ένα από τα υπόλοιπα που γιορτάζουν τη μέρα αυτή..θέλω να γιορτάζουμε αυτή τη μέρα όταν η μητέρα μου φύγει.</div>
<div>
-Ποια είναι αυτά;της είπα αγνοώντας τότε τα ονόματα.</div>
<div>
-Πίστη,Αγάπη και Ελπίδα μου λέει.</div>
<div>
Σκέφτηκα ποιο όνομα θα ήθελα σαν δεύτερο εφόδιο για την κόρη μου...</div>
<div>
Μεγάλο πράγμα να έχεις σοφία και να ξεχωρίζεις τα πράγματα και τους ανθρώπους..σοφία για να ξέρεις μέχρι που μπορείς να φτάσεις και μέχρι που μπορείς να αφήσεις τους άλλους να φτάσουν εσένα και τα όριά σου..</div>
<div>
Πίστη,σημαντική...αν δεν έχεις πίστη πρώτα στον εαυτό σου και μετά στους υπόλοιπους δεν κάνεις τίποτα...πίστη για τη ζωή,για όλα....</div>
<div>
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhVRK8xpnjPQ72m-YNsZAIcI8U1DDPy717irBzSVUpJqn0ijcR6CQVB2Yfv9pRDMyKJwaNKHOIKtWIoUfZ8oy1olDEJvJ0ylrxkubJiA0MDOqFP-IgV77BoHrxRaxIyQ3Cch4775WzrLtc/s1600/unnamed+(7).jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhVRK8xpnjPQ72m-YNsZAIcI8U1DDPy717irBzSVUpJqn0ijcR6CQVB2Yfv9pRDMyKJwaNKHOIKtWIoUfZ8oy1olDEJvJ0ylrxkubJiA0MDOqFP-IgV77BoHrxRaxIyQ3Cch4775WzrLtc/s1600/unnamed+(7).jpg" height="200" width="200" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEipu6PSqtTxOTqXjz_eups6tbjYC5Jyfd2ziBsbWK1yIesOKLU5k6G7Dtqz-Zl24GCmlYC0zkCmuHbTT5piUjfYyB95rPKotePMLc2qHMnwvz8tyP-S5fiJTg3gr5AWvS4IDeV52fLrYfE/s1600/16697_703694839685932_8756894719242825511_n.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEipu6PSqtTxOTqXjz_eups6tbjYC5Jyfd2ziBsbWK1yIesOKLU5k6G7Dtqz-Zl24GCmlYC0zkCmuHbTT5piUjfYyB95rPKotePMLc2qHMnwvz8tyP-S5fiJTg3gr5AWvS4IDeV52fLrYfE/s1600/16697_703694839685932_8756894719242825511_n.jpg" height="133" width="200" /></a>Αγάπη...το σημαντικότερο συναίσθημα που νιώθει ο άνθρωπος...η θρησκεία μας ολόκληρη πάνω σε αυτή τη λέξη είναι χτισμένη...</div>
<div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgJv6mws8nW0HvJOmdCPgmAOYJa-u_D1KXxt16WgzBb2Tz1gvXOPGcg7KWQLOl2K7uzdZaWMRihz_kGV2QhebbH-6veFZPjZezrZ-ZpZpZle0sllgUS_i5ql2Fe5Nn-0CCiwSfm0QTsAZY/s1600/147.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgJv6mws8nW0HvJOmdCPgmAOYJa-u_D1KXxt16WgzBb2Tz1gvXOPGcg7KWQLOl2K7uzdZaWMRihz_kGV2QhebbH-6veFZPjZezrZ-ZpZpZle0sllgUS_i5ql2Fe5Nn-0CCiwSfm0QTsAZY/s1600/147.jpg" height="200" width="150" /></a></div>
και τελευταίο μα κατά τη γνώμη μου εξίσου σημαντικό...η Ελπίδα...η ελπίδα για όλα όσα σου συμβαίνουν και μπορείς να αντέξεις,να αντιμετωπίσεις...με την ελπίδα έχεις σοφία και πίστη και αγάπη...και τα πας ακόμη πιο πέρα όλα αυτά...η ελπίδα προχωράει εκεί που τα προηγούμενα σταματούν,δειλιάζουν...η ελπίδα ξαναστέκεται στα πόδια της...αυτό επιθυμούσα και για το παιδί μου..να μάθει στη ζωή του να στηρίζεται όρθια και να προχωρά.</div>
<div>
Έτσι,η Μαργαρίτα συνδυάστηκε με το όνομα και τη χάρη της Ελπίδας και η κόρη μου γιορτάζει και σήμερα,μια τόσο σημαντική μέρα...</div>
<div>
Χρόνια πολλά κοριτσάκι μου,να σε χαιρόμαστε και να μας δίνεις πάντα από το φως και τη λάμψη σου...εύχομαι να πιστεύεις σε σένα και να αγαπάς αληθινά και δυνατά όπως τώρα.Για Σοφία δεν λέω κάτι,αυτή θα σου έρθει με τα χρόνια.Έτσι είναι η ζωή φτιαγμένη...</div>
<div>
Δωρούλα,η επιθυμία σου έγινε πράξη,μαζί με το πνευματικό σου παιδί,θυμόμαστε πάντα και την αγαπημένη κυρία Σοφία,όχι φυσικά μόνο τη μέρα της γιορτής της,μα και σε κάθε χώρο του σπιτιού,σε κάθε συνταγή,σε κάθε ατάκα...να ναι καλά εκεί που είναι...<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEieXA8JztCSRY762Zx5y15QvLly0izkdlq6FdPgVJ827ZYBjP5PuGwxSiIiAx-cp_vctDaeP_UjS6lu5MJisSXJkKW9le3yTUiArD_89J13Y8NuT_qv_TNQib4LiJm5tCzECr8yVgJ8M2Q/s1600/10364135_744077105642947_6014276109848731570_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEieXA8JztCSRY762Zx5y15QvLly0izkdlq6FdPgVJ827ZYBjP5PuGwxSiIiAx-cp_vctDaeP_UjS6lu5MJisSXJkKW9le3yTUiArD_89J13Y8NuT_qv_TNQib4LiJm5tCzECr8yVgJ8M2Q/s1600/10364135_744077105642947_6014276109848731570_n.jpg" height="320" width="240" /></a></div>
</div>
</div>
moments collectorhttp://www.blogger.com/profile/18137998380519668139noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-76645159265476815.post-51285377357411367272014-09-15T23:30:00.001-07:002014-09-15T23:30:48.392-07:00say something.....<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/BmErRm-vApI?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div>
Πες κάτι....όχι με το στόμα.Για να φτάσουν οι λέξεις στα χείλη σου,έχουν περάσει από φιλτράρισμα.Έχουν ξεδιαλέξει στο τι θα μου πεις και τι όχι..δεν θέλω προκατασκευασμένα λόγια,θέλω να πεις κάτι με την καρδιά σου.Να βγει ατόφιο από κει..θέλω να την ακούσω να χτυπάει δυνατά όταν σε πλησιάζω...θέλω να την ακούω να σπάει σε κομμάτια όταν σε αγγίζω....κομμάτια καρδιάς να πετάγονται παντού στο άπειρο και να φωνάζουν την αγάπη σου για μένα.....<br />
Θέλω να ακούσω τη σκέψη σου...να μου μιλήσει εκείνη....πως νιώθει όταν με κοιτάει,με σκέφτεται....τι αγαπάει σε μένα....θέλω να την καταγράψω.<br />
Θέλω να νιώσω τα χέρια σου,να απλώσεις τα δάχτυλά σου σαν δίχτυα γύρω μου και να μου τραγουδήσουν τραγούδια της θάλασσας και του βυθού...να μείνω εκεί.<br />
Θέλω από τις τρίχες των μαλλιών σου να νιώσω τη δύναμη που δίνει ο αέρας στα στάχυα του αγρού,ο άνεμος στα σύννεφα πάνω μας....θέλω να ανατριχιάσω από σένα..<br />
θέλω να μου μιλήσουν τα μάτια σου....κοιτάζοντάς με να λιώσω από τη λάβα τους,να γίνω κόκκινη απ τον πόθο που θα μου δώσουν..και να γεμίσει πύρινο αίμα το κρεββάτι μου.<br />
Θέλω να μου μιλήσουν οι φλέβες σου,να με τυλίξουν μπλε σύρματα και να χαθώ στον έρωτά σου...<br />
Θέλω κάθε ίνα σου να μου μιλάει όπου κι αν βρίσκεσαι...να το νιώθω...χωρίς λόγια...με τη σκέψη,το σώμα,τα πάντα...θέλω τα πάντα....πες κάτι....</div>
moments collectorhttp://www.blogger.com/profile/18137998380519668139noreply@blogger.com0