Η αγάπη άργησε μια μέρα......(ταπεινή άποψη)

Τον τελευταίο καιρό βλέπω πολλές ταινίες,διαβάζω πολλά βιβλία-σε προδιαθέτει ο καιρός-κι έτσι έπεσε στο μάτι μου η πολύ γνωστή παλιά δραματική σειρά, η οποία μπήκε στη λίστα για να τη δω..
Μέσα σε τέσσερις μέρες,είδα 18 επεισόδια...τέσσερις μέρες γέμισα από συναισθήματα και άδειασα από δάκρυα..
Δεν ξέρω από που ν αρχίσω....από τις ερμηνείες;τη σκηνοθεσία;τη φωτογραφία;
Μιλάμε για ένα σπίτι κλασσικό,παραδοσιακό...με τον πατέρα αρχηγό σε όλα....με τη μητέρα πολύ μπροστά για την εποχή της αλλά υπάκουη όπως το πρόσταζε η θέση της...δυο γιους που υποτίθεται ήταν προστάτες της οικογένειας,μα αυτοί το μόνο που προστάτευαν ήταν οι εαυτοί τους και η προσωπική τους ζωή.
Η μεγάλη αδελφή...Θεέ μου,τι κακία,τι ματαιόδοξη και τόσο υπέρ της τάξης και του νόμου της οικογένειας που σου σηκωνόταν η τρίχα....φυσικά η Καραμπέτη ήταν θεά στο ρόλο...
Η δεύτερη αδελφή ήταν η σκιά της μεγαλύτερης....δεν ανέπνεε αν δεν της το επέτρεπε η μεγάλη αδελφή της...στα νιάτα της αυτό το ονόμαζε σεβασμό....αργότερα το αποκάλεσε φόβο...ήταν όμως αργά...η ζωή της είχε περάσει υπηρετώντας και υποκύπτοντας..
Η τρίτη αδελφή...η δασκάλα,που ο πατέρας δεν την άφηνε να διδάξει,μέχρι που εκείνος πέθανε κι εκείνη διορίστηκε και παντρεύτηκε πριν τη μεγάλη αδελφή...η μόνη που πήρε τη ζωή της στα χέρια της με την ευχή της μάνας της.Μήπως γιατί ήταν η μόνη μορφωμένη και είχε παιδεία;ή γιατί ήταν έτσι ο χαρακτήρας της;
Η τέταρτη και πιο άτυχη η Ερατώ...αυτή που για έναν έρωτα πέρασε όλα τα βάσανα του κόσμου και δυστυχώς ούτε στο τέλος δικαιώθηκε...πολύ καλή στο ρόλο της η Τάνια Τρύπη-και δεν την είχα σε εκτίμηση-,οφείλω να ομολογήσω..
Η πέμπτη επίσης άτυχη με την προηγούμενη....ένα κορίτσι άσχημο που η οικογένεια την είχε στο περιθώριο και την αποκαλούσε τέρας...η καρδιά της ένας κήπος με λουλούδια που της τα έκοψαν ένα ένα...η μόνη που την πλησίασε ήταν η Ερατώ...η μόνη που ενώ η ίδια ήταν τόσο όμορφη και θα μπορούσε να ήταν ψηλομύτα,ήταν η μόνη που έβλεπε την πραγματική ομορφιά της μικρής της αδελφής...την ομορφιά του τέρατος που τελικά τέρατα υπήρξαν άλλοι κι άλλοι στη σειρά...μόνο που είχαν καλύτερο περίβλημα...
Δυο πρόσωπα ακόμη που έπαιξαν σημαντικό ρόλο στη σειρά ήταν η αγία ηγουμένη η οποία στα δύσκολα φάνηκε άχρηστη και ανεπαρκής για τον βαθμό και τη θέση της....και ο Μηνάς Χατζησάββας,ένα τέρας και μισό,ένας άντρας έκφυλος και τυφλός από ζήλεια....γιατί ήθελε τη γυναίκα του άσπιλη και αμόλυντη....εφόσον δεν ήταν, θεώρησε πως είχε κάθε δικαίωμα να ορίσει το κορμί αυτής της γυναίκας με τον χειρότερο τρόπο....πρέπει να πω ότι τον ρόλο του τον έπαιξε άψογα...
Στο δια ταύτα...οι συγκρίσεις με την εποχή του τότε και του τώρα...η εκκλησία στη ζωή μας....οι λάθος επιλογές μας...οδηγούν σε λάθος δρόμους...αγκαθωτούς....
Η αγάπη έρχεται συνήθως στις ζωές μας....σε κάποιους ίσως αργεί....έστω και μια μέρα...
Γνώμη μου,δείτε τη σειρά....αποφύγετε στη ζωή σας χαρακτήρες σαν της Ασπασίας και του Γιάννη....πλησιάστε την Ερατώ και την Πηνελόπη....και κυρίως κρατήστε στη χούφτα σας αγάπες σαν του Τονίνο ....για να γίνουν όλα στην ώρα τους.....για να μην στοιχίσει η αργοπορία.... με άσχημα και ανεπανόρθωτα αποτελέσματα...