Έγινα νεραϊδονονά...δεν είναι καταπληκτικό????

Και ναι,έφτασε η ώρα που περίμενα ολόκληρο το καλοκαίρι.....

βάφτισα το γιο της μιας από τις κολλητές μου...μιας κολλητής που την ξέρω από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου...μια κολλητή που πάντρεψα πριν λίγα χρόνια και τώρα με εμπιστεύθηκε να γίνω και πνευματική μητέρα του παιδιού της.
Το όνομα αυτού : Δημήτρης....ελπίζω να είναι ένα παιδί καλότυχο,γερό κι ευτυχισμένο...να μεγαλώσει σε μια οικογένεια που το αγαπάει και το φροντίζει...εύχομαι στους γονείς να έχουν τόση υπομονή και αγάπη όση είναι η άμμος στην έρημο....ανεξάντλητη....
Όσο για μένα και τους δύο ακόμη κουμπάρους-γιατί το χεράκι τους έβαλαν και τα δυο μου παιδιά-εύχομαι κι ελπίζω να ήμαστε πάντα κοντά του τυλίγοντας τα χέρια μας και έχοντάς το μέσα σε έναν κύκλο προστασίας που δεν θα το αγγίζει τίποτα δυσάρεστο....εξάλλου έχει νονούς σε όλες τις ηλικίες....14 για να έχει όση τρέλα χρειάζεται....17 για να έχει όση επανάσταση χρειάζεται και 34 για να έχει ωριμότητα-λέμε τώρα-....όλα αυτά μαζί ας ευχηθούμε να φτιάξουν μια πολύ όμορφη και ισχυρή προσωπικότητα....έναν άνθρωπο τίμιο,σοβαρό,υπεύθυνο και αισιόδοξο....έναν πραγματικό άντρα!

Πάντα άξιοι να ήμαστε όλοι μας....και οι γονείς και τα κουμπαράκια.....



Ευχαριστούμε όσους μας τίμησαν με την παρουσία τους και όσους ήταν με τη σκέψη τους κοντά μας, επειδή δεν τα κατάφεραν να έρθουν για κάποιους λόγους.....

                                       Φιλιά σε όλους.....