Πέμπτη 31 Μαΐου 2012

Απατηλές αγάπες....έρωτες χωρίς φτερά!

Απατηλές αγάπες...έρωτες χωρίς φτερά......
αυτός είναι ο τίτλος από το πρώτο μου βιβλίο που θα εκδοθεί σε λίγο καιρό από τη Δυάς εκδοτική...

 Η αγάπη μου για τα βιβλία ξεκίνησε στην τρίτη δημοτικού,όταν η μητέρα μου, μου αγόρασε το πρώτο εξωσχολικό βιβλίο για να διαβάσω το καλοκαίρι.Δεν ήθελε να τεμπελιάζω με μπάνια και βόλτες και σκέφτηκε να με βάζει να διαβάζω για να αποκτήσω πλούσιο λεξιλόγιο και ιδέες..
 Στην αρχή δεν σας το κρύβω δυσανασχέτησα....σκέφτηκα:<<πάλι διάβασμα;έλεος πια>>,αλλά δεν μπορούσα να κάνω αλλιώς...έτσι πήρα στα χέρια μου το ''εμένα με νοιάζει'',άπλωσα μία ψάθα στο μπαλκόνι και τρώγοντας μια γρανίτα πορτοκάλι ξεκίνησα πρώτη θέση για ταξίδι χωρίς επιστροφή...
 Η μητέρα μου ξύπνησε το απόγευμα από το μεσημεριανό υπνάκο της και της είπα πως είχα τελειώσει το βιβλίο και ήθελα κι άλλο.Εκείνο το καλοκαίρι διάβαζα ένα κάθε μεσημέρι...το καπλάνι της βιτρίνας,το θησαυρό της Βαγίας,το συρανό ντε μπερζερακ και τόσα άλλα....από τότε παντού και πάντα διάβαζα συνέχεια.Χειμώνα,καλοκαίρι,σε διακοπές,στα πάνω και στα κάτω μου,ακόμη και στις ουρές που περιμένω να πληρώσω λογαριασμούς είμαι με ένα βιβλίο στο χέρι...το σώμα μου είναι εκεί,αλλά το μυαλό μου ταξιδεύει...
 Αργότερα,η μητέρα μου μου χάρισε μία γραφομηχανή και έμαθα να γράφω γρήγορα...σκεφτόμουν πως θα μπορούσα να είμαι διάσημη συγγραφέας,αλλά το έβλεπα πολύ δύσκολο κι έτσι έλεγα μέσα μου:<<ωραία θα ήταν να ήμουν και απλή γραμματέας που είναι πιο εύκολο και να διαβάζω βιβλία από χόμπι>>.
 Μετά από τόσα χρόνια μπορώ να πω, ότι τα παιδικά μου όνειρα έγιναν πραγματικότητα....
 Θέλω να ευχαριστήσω τη μητέρα μου που χάρη σ'αυτήν ανακάλυψα την αγάπη μου για το βιβλίο,τον εργοδότη μου Καραχάλιο Σπύρο που μου έχει εμπιστευθεί όλη τη γραμματειακή δουλειά της εταιρείας του και τον εκδότη μου Μωύσογλου Γιώργο που πίστεψε σε μένα και με βοηθάει να κάνω το μεγαλύτερο απ' όλα μου τα όνειρα πραγματικότητα.
 Όταν είναι να γίνει κάτι...απλά γίνεται....και πιστέψτε με ακόμη και στις μέρες μας γίνονται θαύματα....αρκεί να τα πιστέψετε!!!!!!


Υ.Γ Ελπίζω να απολαύσετε το βιβλίο μου και να έχετε τη διάθεση να μου λέτε κάθε καλή ή κάθε κακή κριτική...μπορεί το χειροκρότημα να είναι το μπράβο για έναν καλλιτέχνη,αλλά για έναν συγγραφέα το μπράβο είναι η επαφή με τον αναγνώστη του....ευχαριστώ από καρδιάς:-)

9 σχόλια:

  1. καλη επιτυχια στο βιβλιο σου και καλο ταξιδι στη νεα σελιδα της ζωης σου! σου ευχομαι ολοψυχα οτι καλυτερο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καταρχάς να πω ότι συγκινήθηκα με το κείμενο και την περιγραφή...σαν να ήμουν σε μια μεριά κι έβλεπα τη μανούλα να καθοδηγεί το κοριτσάκι!!!!Ναντιάκι μου σου εύχομαι μέσα από την καρδιά μου,το παιδάκι σου να βρει τη θέση που του αξίζει κι εσύ να συνεχίσεις να πραγματοποιείς κάθε σου όνειρο!!!!♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μπραβο Ναντια , συγχαρητηρια , χωρις να το εχω διαβασει ξερω απο τωρα οτι θα ειναι υπεροχο-εχεις ταλεντο ρε κοπελα !-σου ευχομαι να ακολουθησουν και αλλα και να μη παψεις ποτε να πιστευεις στα ονειρα σου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Kαλοτάξιδη να είναι η αλήθεια σου Νεράιδα.! Και βεβαια τα θαυματα συμβαινουν μεσα μας..ετσι ξαφνικα βαινουν ολα θετικοτερα και γυρω μας...αρκει να μη σταματησεις να ακους το μικρο παιδι μεσα σου..η γνωση και η αξια μιας ουσιαστικης ζωης ειναι εκεινη εκει η παιδικη ματια.!

    Εννοειται θα το διαβασω..!! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Μέσα στο δάσος κατοικώ
    Κι έχω για συντροφιά μου
    Νεράιδες των παραμυθιών
    Φίλους τα ξωτικά μου….

    Οι νεράιδες σιγοτραγουδούν
    Τραγούδι των αγγέλων
    Το ωσαννά μου ψάλουνε
    Και την αγάπη θέλουν…..

    Όλες εγώ τις αγαπώ
    Παίρνω το κέρασμα τους
    Και διώχνω κάθε τι κακό
    Που θα βρεθεί μπροστά τους…

    Κάθε λουλούδι στεναγμός
    Και κάθε δένδρο δάκρυ
    Αυτή είναι η ευτυχία μας
    Στου δάσους μας την άκρη…

    Τα ξωτικά τριγύρω μου
    Το δάσος μας προσέχουν
    Κι ότι ζητήσω απ τη ζωή
    Αυτά αμέσως τρέχουν…

    Στο δάσος μου πετούν πουλιά
    Και κελαιδουν αηδόνια
    Είναι η πιο γλυκεία εποχή
    Και λιώσανε τα χιόνια….

    Οι λαμιες πήγαν μακρια
    Τις έδιωξε τα αγιάζει
    Και δεν υπάρχει τίποτα
    Εμάς να μας τρομάζει….

    Ο ποιο πιστός μας σύντροφος
    Ένα σκαντζοχοιρακι
    Αγαπημένο και γλυκό
    Σαν το καλοκαιράκι….

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Καλή κυκλοφορία ευχομαι....

    Καλό μήνα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή